Hernieuwde kennismaking met Vietnam!
Door: Yvonne
Blijf op de hoogte en volg yvonne
28 November 2016 | Vietnam, Vinh
Ik moet mijn mening over Vietnam bijstellen. Toen ik hier Zo'n 10 jaar geleden was vond ik het helemaal niet leuk. De mensen vond ik zo opdringerig, soms op het agressieve af. Zo ervaar ik dat nu helemaal niet. Ik vind ze aardig en vriendelijk. Dus het zal deels aan mij gelegen hebben. Ik zwaai en glimlach de hele dag en roep voortdurend hallo terug. Al moet ik zeggen dat ik op het einde van een lange fietsdag wat minder enthousiast reageer...
Nou is het ook wel bekend dat de mensen in de toeristische plaatsen wat meer aan je trekken. Logisch natuurlijk, ze zien toeristen en willen wat aan je verdienen.
Dat is een van de leuke dingen van het fietsen, je komt op plaatsen waar je echt maar heel weinig toeristen ziet. En als ze er zijn, zijn het meestal ook fietsers en ook nog uit Nederland. Maar daarover later meer.
Het is ook ineens heel anders dan in China. Alles lijkt veel overzichtelijker en toegankelijker. Alleen het schrift al, al vrij snel wist ik hoe ze "hotel" schrijven, iets wat ik na al die weken in China nog niet kon ontcijferen. De mensen zoeken veel meer contact, de huizenbouw is anders, onderweg kom je veel meer dorpen tegen, de natuur is anders. Een groot verschil vind ik.
Ik begon in Vietnam met een korte fietsdag. Ongeveer 30 kilometer. Daarna kwam er een klim van 50 meter hoogte naar 1000 meter en dat over 15 kilometer. Ik heb de weg van de minste weerstand gekozen en de bus genomen! Fiets in de bus, deze keer deed niemand moeilijk er over, hoewel de bus al stampvol was. Dozen en grote zakken met weet ik wat er allemaal in zat. O ja, onder andere een zak met kippen, levend en wel. Zelf ging ik bijna op een zak met gekookte noedels zitten!
Ik kwam uit in Bac Ha waar het op zondag altijd markt is. Prachtig. Kleurrijk. In een naburig dorp was het op zaterdag markt, dus daar eerst naar toe. Met een taxi, samen met twee Fransen. Ik vond het heel leuk, beduidend minder toeristisch dan Sa Pa waar ik de vorige keer geweest ben. Daar word je voortdurend aangesproken door mensen die je het een en ander willen verkopen. De andere highlight, Halong Bay heb ik ook al gezien dus daar hoef ik ook niet meer heen. In plaats daarvan heb ik een paar dagen later in Ninh Binh een boottochtje gemaakt. Heel mooi!
Ik moest dezelfde weg die ik met de bus gedaan had terug om weer op de route te komen. Dat was een makkie! Trappen hoefde ik niet, alleen af en toe bijremmen. Een heerlijke afdaling maar helaas was het erg mistig waardoor ik niets gezien heb van de prachtige uitzichten die me beloofd waren. Maar wederom was ik wel weer erg blij met mijn goede fietsverlichting!
Na een dag of 5 was ik in Hanoi. Onderweg ontmoette ik nog een jong stel, zij uit China, hij uit Argentinië. Dat het zomaar bij elkaar komt! Leuke mensen. Helaas, ik had gehoopt ze in Hanoi nog te ontmoeten maar dat is niet meer gelukt.
Hanoi is een complete heksenketel. Het is zo overweldigend, verkeer, getoeter van de eindeloze stroom scooters, veel mensen, heel veel mensen, overal muziek, herrie...De stad lijkt uit zijn voegen te barsten. Het trottoir is niet meer bestemd voor voetgangers maar zijn parkeerplaatsen voor scooters en snel gecreeerde terrasjes. Vaak met van die kleine plastic stoeltjes, kinderformaat. Ik snap niet zo goed waarom ze geen normaal formaat stoelen neerzetten! Misschien omdat er zo meer kunnen zitten? Zebrapaden worden massaal genegeerd, geen wonder, het wit is al lang niet wit meer en zo verkleurd dat ze nauwelijks nog opvallen tegen het grauwe asfalt.
Maar ondanks die ogenschijnlijke chaos lijken er toch weinig ongelukken te gebeuren. En ach, zelf heb ik er ook doorheen gefietst en dat gaat wonderwel best goed. Wel stoer hoor, al zeg ik het zelf. Een westerling stak zijn duim op en riep dat ik een "courageous woman" was. Nou, leuk om te horen toch?
En...er is weer koffie. En echte koffietentjes, dat zag je in China helemaal niet.
Nou behelp ik me al met oploskoffie en dat is heel goed te doen hoor. Het went wel. Maar de koffie in Vietnam is wel heel speciaal. Je krijgt het voor je terwijl het water tergend langzaam door een klein filtertje loopt waar de gemalen koffie in zit. Onderin zit een laagje gecondenseerde melk. Kan ook zonder maar dan vind ik 'm echt te sterk. De koffie zelf is al bijna stroperig, zo sterk. Daarna kan je er ijsblokjes bij doen. Lekker hoor en één kopje is echt genoeg. Je gaat hard fietsen van zo veel cafeïne. En een kopje thee krijg je er altijd gratis bij.
Ik logeer in het oude gedeelte van de stad. Mijn "Nha Nghi", hotel dus op z'n Vietnamees is prima, met airco, dat is hier wel hard nodig. De naam: Hanoi Friendly hotel doen ze eer aan. Vriendelijke staf, behulpzaam. Het eerste hotel waar ik binnenstapte, meteen goed! Wel doe ik 's nachts de ohropax in-met dank aan Carina!-om de eindeloze stroom van geluiden buiten te sluiten.
Na wat sightseeing en het aanvragen van een visum voor Thailand weer verder. Vier dagen in de stad vond ik ook wel weer mooi geweest.
Net buiten Hanoi kwam ik twee fietsers tegen, Nel en Piet, die dezelfde route fietsen als ik. Ook via AWOL. We fietsen nu al een paar dagen samen. Leuk! Ik heb wel plezier met hen. De koffiestops en de maaltijden zijn zo wel wat gezelliger.
Vanmorgen heb ik echter afscheid van ze genomen. Eigenlijk was het plan om vandaag de grens over te gaan naar Laos. Maar ik kwam er gisteren ineens achter dat ik problemen met mijn visa voor Laos en Thailand krijg als ik nu al de grens over ga. Voor Laos is het een maand geldig en voor Thailand twee. Dan kom ik net een paar dagen te kort. Dus om niet in de problemen te komen en mezelf de moeite van eventuele visumverlenging te besparen blijf ik nog een paar dagen in Vietnam. Dit visum is nog wel even geldig. Ik ben nu van de route af en zit in Vinh. Een vrij grote stad, niet echt bijzonder maar ik zit wel in een fijn hotel. Morgen wil ik naar de kust fietsen, maar eens kijken hoe het daar is.
Oei, bijna mijn gps kwijt! En de kilometerteller! Ik had ergens koffie gedronken en een heerlijk broodje gegeten toen ik net hier aangekomen was. Daarna had ik even een gesprekje met een van de meisjes die er werkte. Ik vroeg of zij een hotel wist en ze had me uitgelegd hoe ik er kon komen. Toen ik eenmaal bij dat hotel was-wat ik overigens niks vond-kwam ik er achter dat ik de gps en de kilometerteller niet bij me had. Ik hard terug gefietst naar de bakery en ze knikte me door het raam al meteen geruststellend toe. Ze hadden 'm keurig in een plastic zakje gedaan. Pffff....ik was helemaal opgelucht! Zonder gps voel ik me reddeloos verloren, nou ja, dat denk ik dan. Overigens wist ze ook nog wel een ander hotel waar ik nu dus zit. Iets duurder als wat ik normaal heb maar wel een fijn, rustig en schoon hotel. Ik moet mezelf af en toe eens verwennen.
Yvonne
Nou is het ook wel bekend dat de mensen in de toeristische plaatsen wat meer aan je trekken. Logisch natuurlijk, ze zien toeristen en willen wat aan je verdienen.
Dat is een van de leuke dingen van het fietsen, je komt op plaatsen waar je echt maar heel weinig toeristen ziet. En als ze er zijn, zijn het meestal ook fietsers en ook nog uit Nederland. Maar daarover later meer.
Het is ook ineens heel anders dan in China. Alles lijkt veel overzichtelijker en toegankelijker. Alleen het schrift al, al vrij snel wist ik hoe ze "hotel" schrijven, iets wat ik na al die weken in China nog niet kon ontcijferen. De mensen zoeken veel meer contact, de huizenbouw is anders, onderweg kom je veel meer dorpen tegen, de natuur is anders. Een groot verschil vind ik.
Ik begon in Vietnam met een korte fietsdag. Ongeveer 30 kilometer. Daarna kwam er een klim van 50 meter hoogte naar 1000 meter en dat over 15 kilometer. Ik heb de weg van de minste weerstand gekozen en de bus genomen! Fiets in de bus, deze keer deed niemand moeilijk er over, hoewel de bus al stampvol was. Dozen en grote zakken met weet ik wat er allemaal in zat. O ja, onder andere een zak met kippen, levend en wel. Zelf ging ik bijna op een zak met gekookte noedels zitten!
Ik kwam uit in Bac Ha waar het op zondag altijd markt is. Prachtig. Kleurrijk. In een naburig dorp was het op zaterdag markt, dus daar eerst naar toe. Met een taxi, samen met twee Fransen. Ik vond het heel leuk, beduidend minder toeristisch dan Sa Pa waar ik de vorige keer geweest ben. Daar word je voortdurend aangesproken door mensen die je het een en ander willen verkopen. De andere highlight, Halong Bay heb ik ook al gezien dus daar hoef ik ook niet meer heen. In plaats daarvan heb ik een paar dagen later in Ninh Binh een boottochtje gemaakt. Heel mooi!
Ik moest dezelfde weg die ik met de bus gedaan had terug om weer op de route te komen. Dat was een makkie! Trappen hoefde ik niet, alleen af en toe bijremmen. Een heerlijke afdaling maar helaas was het erg mistig waardoor ik niets gezien heb van de prachtige uitzichten die me beloofd waren. Maar wederom was ik wel weer erg blij met mijn goede fietsverlichting!
Na een dag of 5 was ik in Hanoi. Onderweg ontmoette ik nog een jong stel, zij uit China, hij uit Argentinië. Dat het zomaar bij elkaar komt! Leuke mensen. Helaas, ik had gehoopt ze in Hanoi nog te ontmoeten maar dat is niet meer gelukt.
Hanoi is een complete heksenketel. Het is zo overweldigend, verkeer, getoeter van de eindeloze stroom scooters, veel mensen, heel veel mensen, overal muziek, herrie...De stad lijkt uit zijn voegen te barsten. Het trottoir is niet meer bestemd voor voetgangers maar zijn parkeerplaatsen voor scooters en snel gecreeerde terrasjes. Vaak met van die kleine plastic stoeltjes, kinderformaat. Ik snap niet zo goed waarom ze geen normaal formaat stoelen neerzetten! Misschien omdat er zo meer kunnen zitten? Zebrapaden worden massaal genegeerd, geen wonder, het wit is al lang niet wit meer en zo verkleurd dat ze nauwelijks nog opvallen tegen het grauwe asfalt.
Maar ondanks die ogenschijnlijke chaos lijken er toch weinig ongelukken te gebeuren. En ach, zelf heb ik er ook doorheen gefietst en dat gaat wonderwel best goed. Wel stoer hoor, al zeg ik het zelf. Een westerling stak zijn duim op en riep dat ik een "courageous woman" was. Nou, leuk om te horen toch?
En...er is weer koffie. En echte koffietentjes, dat zag je in China helemaal niet.
Nou behelp ik me al met oploskoffie en dat is heel goed te doen hoor. Het went wel. Maar de koffie in Vietnam is wel heel speciaal. Je krijgt het voor je terwijl het water tergend langzaam door een klein filtertje loopt waar de gemalen koffie in zit. Onderin zit een laagje gecondenseerde melk. Kan ook zonder maar dan vind ik 'm echt te sterk. De koffie zelf is al bijna stroperig, zo sterk. Daarna kan je er ijsblokjes bij doen. Lekker hoor en één kopje is echt genoeg. Je gaat hard fietsen van zo veel cafeïne. En een kopje thee krijg je er altijd gratis bij.
Ik logeer in het oude gedeelte van de stad. Mijn "Nha Nghi", hotel dus op z'n Vietnamees is prima, met airco, dat is hier wel hard nodig. De naam: Hanoi Friendly hotel doen ze eer aan. Vriendelijke staf, behulpzaam. Het eerste hotel waar ik binnenstapte, meteen goed! Wel doe ik 's nachts de ohropax in-met dank aan Carina!-om de eindeloze stroom van geluiden buiten te sluiten.
Na wat sightseeing en het aanvragen van een visum voor Thailand weer verder. Vier dagen in de stad vond ik ook wel weer mooi geweest.
Net buiten Hanoi kwam ik twee fietsers tegen, Nel en Piet, die dezelfde route fietsen als ik. Ook via AWOL. We fietsen nu al een paar dagen samen. Leuk! Ik heb wel plezier met hen. De koffiestops en de maaltijden zijn zo wel wat gezelliger.
Vanmorgen heb ik echter afscheid van ze genomen. Eigenlijk was het plan om vandaag de grens over te gaan naar Laos. Maar ik kwam er gisteren ineens achter dat ik problemen met mijn visa voor Laos en Thailand krijg als ik nu al de grens over ga. Voor Laos is het een maand geldig en voor Thailand twee. Dan kom ik net een paar dagen te kort. Dus om niet in de problemen te komen en mezelf de moeite van eventuele visumverlenging te besparen blijf ik nog een paar dagen in Vietnam. Dit visum is nog wel even geldig. Ik ben nu van de route af en zit in Vinh. Een vrij grote stad, niet echt bijzonder maar ik zit wel in een fijn hotel. Morgen wil ik naar de kust fietsen, maar eens kijken hoe het daar is.
Oei, bijna mijn gps kwijt! En de kilometerteller! Ik had ergens koffie gedronken en een heerlijk broodje gegeten toen ik net hier aangekomen was. Daarna had ik even een gesprekje met een van de meisjes die er werkte. Ik vroeg of zij een hotel wist en ze had me uitgelegd hoe ik er kon komen. Toen ik eenmaal bij dat hotel was-wat ik overigens niks vond-kwam ik er achter dat ik de gps en de kilometerteller niet bij me had. Ik hard terug gefietst naar de bakery en ze knikte me door het raam al meteen geruststellend toe. Ze hadden 'm keurig in een plastic zakje gedaan. Pffff....ik was helemaal opgelucht! Zonder gps voel ik me reddeloos verloren, nou ja, dat denk ik dan. Overigens wist ze ook nog wel een ander hotel waar ik nu dus zit. Iets duurder als wat ik normaal heb maar wel een fijn, rustig en schoon hotel. Ik moet mezelf af en toe eens verwennen.
Yvonne
-
28 November 2016 - 15:47
Rian:
Hallo Yvonne, fijn om wat van je te horen. Ik miste het, voor mijn gevoel duurde het lang. Maar je vermaakt je prima. Hier ook alles oke , wens je nog veel plezier daar en fijne ervaringen. Lieve groet -
28 November 2016 - 16:20
Akke Van Dongen:
Hoi Yvonne, weer leuk van je horen en te lezen. Leuk hoor al die verhalen te lezen. Verheugen ons er steeds weer op om je ervaringen te lezen. Fijn dat het zo goed met je gaat ennnnn zo geniet. Blijf het dapper vinden wat je doet. Groetjes en nog veel plezier en mooie ervaringen. Akke en monika -
28 November 2016 - 16:24
Anneke En Henk:
Hoi Yvonne,
Fijn te lezen dat het allemaal goed gaat zover, en je alles nog hebt gps kilometer teller en goede zin, in een meevallen land Vietnam. ja en je bent zelf nu ook 10 jaar ouder toch, milder enz.enz..
Goed dat je tijdig in de gaten ha visum Laos en Thailand, aan problemen eb je daar niks.
Thailand is in diepe rouw i.v.m. overlijden van de koning, maar dat wist je natuurlijk al wel.
Verwennen kan eigenlijk nooit kwaad maar niet te veel, maar dat hou je wel in de pollen, denken wij. Yvonne voorspoedige voortzetting van reis, en wezensen je alle geluk toe, kijken weer graag uit naar je nieuwe verslag.
Liefs Anneke en Henk
-
28 November 2016 - 16:30
Lidwien Lammertink:
Yvonne,ja ik heb het gelezen. Je schrijft leuk. hier is het koud, vannacht gaat het 5 graden vriezen. -
28 November 2016 - 16:31
Hans En Ed:
Hé yvonne, dank voor je verslag. Goed dat je naar Bac Ha bent gegaan, wij hebben daar zo genoten van al de verschillende kledingen. Hanoi en nu in Vinh. Je krijgt een pittige klim naar de grens, tenminste dat herinneren wij ons. Wij fietsten van laos naar Vietnam. Laos is ook een fijn fietsland, een mooie tijd daar en we zien je verslag tegemoet. ♥️Groet Hans en Ed -
28 November 2016 - 16:57
Marjan:
Hoi Yvonne, leuk weer van je te lezen! Wat een geluk met betrekking tot je gps! Ik zie je blije gezicht voor me iedereen vriendelijk groetend.
Wim en ik zitten 3 weken in een leuk huisje in een bos tot we in ons huis in Veenhuizen kunnen. Lekker veel fietsen, het is mooi droog vriezend weer. Doeg, groetjes, Marjan ook van Wim -
28 November 2016 - 17:00
Marietje:
Hoi Ivonne, leuk om weer wat van je te lezen het is hier lekker koud vannacht -9 maar wel zonnig. Nog veel fiets plezier en goede tijd in Thailand.
Groeten, Gerard en Marietje. -
28 November 2016 - 17:06
Gerry:
Grappig dat Vietnam nu anders op je over komt. Ik denk dat het fietsen er wel mee te maken hebt. Je komt meer op niet toeristische plekken en dat is toch anders. En dat fietsen....
ga zo door..... -
28 November 2016 - 18:27
Dorothee:
Weer een mooi stuk geschreven! Leuk dat je ons hier in "meeneemt"
-
28 November 2016 - 19:27
Marnie:
Mooi Yvonne, ik ben benieuwd hoe je Laos ervaart voor de tweede keer. En of het veel veranderd is, ten gunste of te nongunste voor je.
-
28 November 2016 - 21:06
Jeanne Voets:
Hoi Yvonne,
Gelukkig horen wij weer wat van je voor mij gevoel duurde het langer als anders, begon mij wat zorgen te maken. Fijn dat je Vietnam je beter bevalt als 10 jaar geleden ach jij bent ook ouder geworden en vooral wijzer. Wat een verhaal zeg fiets in de bus bij allerlei andere dingen en dan die kippen....... heel bijzonder. Gelukkig is alles goed gekomen met die GPS van je wat moet je toch zonder zo'n ding in Nederland al handig maar zeker waar jij nu aan het fietsen bent.
Nou veel fiets plezier in Laos waarschijnlijk geniet je hier ook weer op een andere manier als toen je er eerst was.
Liefs Jeanne -
28 November 2016 - 21:08
Ronald:
Leuk verslag en de foto's van die kinderen, schattig!
-
28 November 2016 - 21:34
Henk De Leeuw:
Hallo Yvonne
Weer een mooi verhaal van je.
Wat maak je toch veel mee.
Leuk dat je ook nog twee echte Hollanders tegen komt!
Wij zijn hier allemaal flink aan het rijmen geslagen voor de sinterklaastocht komend weekend.
We gaan ook naar buiten land....Belgie!!Hi Hi Hi
Heel veel plezier verder daar en pas goed op je zelf.
Henk
-
28 November 2016 - 23:13
Mieke Swaans:
Prachtige foto's en leuk verslag! Mooi dat we zo met je mee kunnen reizen Yvonne!!!
Lieve groet, Mieke -
29 November 2016 - 12:38
Jack:
Hey Yvonne.
Of zullen toch maar vietnamees gaan eten? HaHa
Fijn dat je het zo goed maakt!
Groeten uit "Het Zand Noord"
X Jack -
29 November 2016 - 13:46
Josie:
Mooi verslag weer Yvonne!,
Geniet ze :)
Josie -
02 December 2016 - 15:46
StefAnja:
Hallo Lutgerink!
Je hebt het weer mooi en luchtig en leuk beschreven. Mét weer mooie foto's.
Wat mij opvalt is dat je nergens beschrijft dat je je onveilig voelt.En dat is wel heel erg fijn !!
Ik weet niet of dat dat ook écht zo is, - maar zoals ik het lees flierefluit je onbekommerd je weg,
slaapt in hotels en begeeft je " onder de mensen " zonder bang te zijn voor vervelende dingen, - wát dat dan ook moge zijn ! [ik kan er 'n paar bedenken ☺].
Wij wensen jou een hele goede voortzetting van je fietstochtje !!
Houdoe wâr . . . . . -
02 December 2016 - 19:29
Jolanda :
Ha Yvonne,
Een wat late reactie van mij dit keer, maar ik kwam niet eerder toe aan het lezen van je verslag. Boeiend als altijd. Vietnam klinkt als een heel plezierig land met aardige mensen. Ik hoop dat Laos en Thailand straks net zo goed bevallen.
Veel plezier verder en pas goed op jezelf!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
