Het ruige Spanje
Door: Yvonne
Blijf op de hoogte en volg yvonne
17 Mei 2013 | Spanje, Frómista
16-05-13: Fromista, 75 km ten westen van Burgos.
"De legende van de kip en de haan in Santo Domingo de la Calzada.
Een Duits pelgrimsechtpaar was met hun zoon onderweg naar Santiago. Ze overnachtten in een herberg te Santo Domingo. De herbergier had een hartstochtelijke dochter, die bij het zien van de knappe jongeman op slag verliefd werd. Hoe ze ook liet merken dat haar hart in vuur en vlam stond, de jongeman ging niet op haar avances in. Beledigd en teleurgesteld dat haar gevoelens niet werden beantwoord, veranderde de liefde snel in haat. Om hem te treffen verstopte ze een zilveren schaal in zijn rugzak.
Toen het drietal vertrokken was, schreeuwde ze vanwege de vermeende diefstal moord en brand. De politie achtervolgde het Duitse stel, haalde ze in en controleerde de bagage. De agenten vonden inderdaad de bewuste schaal in de rugzak van de jongeman. Voor de rechter was het een duidelijke zaak en hij veroordeelde hem tot de strop. Het echtpaar reisde diepbedroefd verder. In Santiago baden ze godsvruchtig tot Jacobus voor de zielenrust van hun gehangen zoon. Op de terugreis wilden ze bij de executieplaats nogmaals voor hem bidden. Tot hun verbazing en vreugde ontdekten ze dat hun zoon nog leefde.
"Domingo heeft me ondersteund en ervoor gezorgd dat ik in leven bleef ", zei de jongeman ( een andere versie vertelt dat het Jacobus was die hem redde). De ouders holden naar de rechter, vertelden van het wonder en vroegen alsnog vrijspraak. De rechter die net aan tafel zat met voor zich in een pannetje een gebraden kip en haan, geloofde het onwaarschijnlijke verhaal niet en zei : "Uw zoon is net zo dood als deze twee dieren ". Op dat moment kregen de kip en de haan hun veren terug en vlogen de pan uit. Natuurlijk werd de jongen direct vrijgesproken en de herbergiersdochter gestraft.
Het kippenhok met levende have werd gebouwd als herinnering aan dit miraculeus gebeuren."
Uit: Wikipedia
Dit verhaal is een van de vele legenden over de Santiago route wat ik jullie niet wilde onthouden.
Ik vind het heel leuk om in Spanje te zijn. Mooie sfeervolle steden, Jaca, Puenta del Rey, Logroño, ook zo leuk! Echt een stad om nog eens naar terug te gaan. Mooie verstilde dorpjes, aardige mensen. In ieder plaatsje word je door de plaatselijke bevolking een "bon camino" toegewenst.
En dan de natuur! Zo mooi! Alleen al van de bermen kan ik eindeloos gelukkig worden! Klaprozen, paardebloemen, boterbloemen, fluitenkruid. Geweldig! Veel meer heb ik niet nodig! Een kinderhand is gauw gevuld.
Een paar dagen geleden waren we in Santos Domingo de la Calzada. Een leuk stadje, we kwamen aan met prachtig weer. Zonnig, warm, bijna zomerse temperaturen. Heerlijk fietsweer!
's Avonds begon het al te veranderen. Een paar flinke buien. De volgende morgen was het niet veel beter. Het kwam met bakken uit de lucht en de donkere lucht beloofde weinig verbetering. Toch maar op weg gegaan, richting Burgos.
Uren hebben we in de regen gefietst. En koud was het ook nog. Bij de eerste koffiestop waren mijn vingers zo koud dat ze gewoon pijn deden.
Maar ja, we moesten toch maar weer door. Flink klimmen ook nog en op zo'n 1000 meter hoogte hagelde het zelfs.
Afzien! Ja, het leven van een pelgrim gaat niet over rozen!
En dan hebben we nog geluk! Vroeger moesten de pelgrims zichzelf kastijden met zweepslagen om op deze manier boete te doen.
Dat hoeft niet meer. Hoewel....als ik sommige wandelaars zie strompelen dan denk ik dat zij nog steeds aan zelfkastijding doen. Wat een uitputtingsslag moet dat zijn!
Dagen achter elkaar lopen, kilometers lang. Ik krijg er wel steeds meer respect voor. Laat mij maar fietsen, lijkt me toch een stuk makkelijker.
Maar goed, om nog even terug te komen op onze tocht naar Burgos, eigenlijk waren we helemaal niet van plan om zo ver te komen, maar ondanks het weer maakten we toch aardig wat kilometers.
Uiteindelijk werden het er 90. Later op de dag werd het landschap vlakker waardoor het makkelijker en sneller ging.
Eenmaal in Burgos was de zon weer doorgebroken en hebben we een fijn hotel genomen.
Deze keer maar eens geen refugio. Niks mis mee hoor, goedkoop, je kan er zelf koken en vaak ook wel heel gezellig.
Maar ja, stel je even voor, met zo'n man of 20 in één ruimte, stapelbedden hutje mutje op elkaar. En dan allemaal met natte kleren die gedroogd moeten worden. Nee, daar hadden we even geen zin in.
(Overigens verbaast het me hoe stil het kan zijn met zoveel mensen in een ruimte. Ik heb er maar eentje horen snurken en dat was Sjan! Mijn eigen fietsmaatje nota bene!).
De kathedraal in Burgos is prachtig! Om er in te kunnen moet je betalen, da's nou weer jammer, dus we hebben 'm alleen aan de buitenkant bekeken.
Daar hebben we ook Johan en Armand weer ontmoet, twee fietsende Belgen die ook in St. Domingo de la Calzada in de refugio waren.
We hebben gezellig met z'n vieren gegeten.
Vanmorgen zag het weer er iets rustiger uit. Het is droog gebleven, wel fris, maar wat vervelender was, veel wind tegen wat zelfs de afdalingen moeilijk maakte.
Meestal zijn de afdalingen cadeautjes, zo leuk!!
Daar wordt ik zo vrolijk van! Joelend kunnen we ons daar instorten na een vaak moeizame klim. Heerlijk, remmen los, gaan!!
"Abajo, abajo", ohh dat is toch zo genieten.
Vandaag niet, je ziet de weg naar beneden lopen en toch moet je trappen om vooruit te komen. Frustrerend.
Dank je wel voor al jullie reacties! Ook al reageer ik niet op ieder bericht persoonlijk, ik lees ze met veel aandacht en plezier! Ik geniet er enorm van.
Yvonne
"De legende van de kip en de haan in Santo Domingo de la Calzada.
Een Duits pelgrimsechtpaar was met hun zoon onderweg naar Santiago. Ze overnachtten in een herberg te Santo Domingo. De herbergier had een hartstochtelijke dochter, die bij het zien van de knappe jongeman op slag verliefd werd. Hoe ze ook liet merken dat haar hart in vuur en vlam stond, de jongeman ging niet op haar avances in. Beledigd en teleurgesteld dat haar gevoelens niet werden beantwoord, veranderde de liefde snel in haat. Om hem te treffen verstopte ze een zilveren schaal in zijn rugzak.
Toen het drietal vertrokken was, schreeuwde ze vanwege de vermeende diefstal moord en brand. De politie achtervolgde het Duitse stel, haalde ze in en controleerde de bagage. De agenten vonden inderdaad de bewuste schaal in de rugzak van de jongeman. Voor de rechter was het een duidelijke zaak en hij veroordeelde hem tot de strop. Het echtpaar reisde diepbedroefd verder. In Santiago baden ze godsvruchtig tot Jacobus voor de zielenrust van hun gehangen zoon. Op de terugreis wilden ze bij de executieplaats nogmaals voor hem bidden. Tot hun verbazing en vreugde ontdekten ze dat hun zoon nog leefde.
"Domingo heeft me ondersteund en ervoor gezorgd dat ik in leven bleef ", zei de jongeman ( een andere versie vertelt dat het Jacobus was die hem redde). De ouders holden naar de rechter, vertelden van het wonder en vroegen alsnog vrijspraak. De rechter die net aan tafel zat met voor zich in een pannetje een gebraden kip en haan, geloofde het onwaarschijnlijke verhaal niet en zei : "Uw zoon is net zo dood als deze twee dieren ". Op dat moment kregen de kip en de haan hun veren terug en vlogen de pan uit. Natuurlijk werd de jongen direct vrijgesproken en de herbergiersdochter gestraft.
Het kippenhok met levende have werd gebouwd als herinnering aan dit miraculeus gebeuren."
Uit: Wikipedia
Dit verhaal is een van de vele legenden over de Santiago route wat ik jullie niet wilde onthouden.
Ik vind het heel leuk om in Spanje te zijn. Mooie sfeervolle steden, Jaca, Puenta del Rey, Logroño, ook zo leuk! Echt een stad om nog eens naar terug te gaan. Mooie verstilde dorpjes, aardige mensen. In ieder plaatsje word je door de plaatselijke bevolking een "bon camino" toegewenst.
En dan de natuur! Zo mooi! Alleen al van de bermen kan ik eindeloos gelukkig worden! Klaprozen, paardebloemen, boterbloemen, fluitenkruid. Geweldig! Veel meer heb ik niet nodig! Een kinderhand is gauw gevuld.
Een paar dagen geleden waren we in Santos Domingo de la Calzada. Een leuk stadje, we kwamen aan met prachtig weer. Zonnig, warm, bijna zomerse temperaturen. Heerlijk fietsweer!
's Avonds begon het al te veranderen. Een paar flinke buien. De volgende morgen was het niet veel beter. Het kwam met bakken uit de lucht en de donkere lucht beloofde weinig verbetering. Toch maar op weg gegaan, richting Burgos.
Uren hebben we in de regen gefietst. En koud was het ook nog. Bij de eerste koffiestop waren mijn vingers zo koud dat ze gewoon pijn deden.
Maar ja, we moesten toch maar weer door. Flink klimmen ook nog en op zo'n 1000 meter hoogte hagelde het zelfs.
Afzien! Ja, het leven van een pelgrim gaat niet over rozen!
En dan hebben we nog geluk! Vroeger moesten de pelgrims zichzelf kastijden met zweepslagen om op deze manier boete te doen.
Dat hoeft niet meer. Hoewel....als ik sommige wandelaars zie strompelen dan denk ik dat zij nog steeds aan zelfkastijding doen. Wat een uitputtingsslag moet dat zijn!
Dagen achter elkaar lopen, kilometers lang. Ik krijg er wel steeds meer respect voor. Laat mij maar fietsen, lijkt me toch een stuk makkelijker.
Maar goed, om nog even terug te komen op onze tocht naar Burgos, eigenlijk waren we helemaal niet van plan om zo ver te komen, maar ondanks het weer maakten we toch aardig wat kilometers.
Uiteindelijk werden het er 90. Later op de dag werd het landschap vlakker waardoor het makkelijker en sneller ging.
Eenmaal in Burgos was de zon weer doorgebroken en hebben we een fijn hotel genomen.
Deze keer maar eens geen refugio. Niks mis mee hoor, goedkoop, je kan er zelf koken en vaak ook wel heel gezellig.
Maar ja, stel je even voor, met zo'n man of 20 in één ruimte, stapelbedden hutje mutje op elkaar. En dan allemaal met natte kleren die gedroogd moeten worden. Nee, daar hadden we even geen zin in.
(Overigens verbaast het me hoe stil het kan zijn met zoveel mensen in een ruimte. Ik heb er maar eentje horen snurken en dat was Sjan! Mijn eigen fietsmaatje nota bene!).
De kathedraal in Burgos is prachtig! Om er in te kunnen moet je betalen, da's nou weer jammer, dus we hebben 'm alleen aan de buitenkant bekeken.
Daar hebben we ook Johan en Armand weer ontmoet, twee fietsende Belgen die ook in St. Domingo de la Calzada in de refugio waren.
We hebben gezellig met z'n vieren gegeten.
Vanmorgen zag het weer er iets rustiger uit. Het is droog gebleven, wel fris, maar wat vervelender was, veel wind tegen wat zelfs de afdalingen moeilijk maakte.
Meestal zijn de afdalingen cadeautjes, zo leuk!!
Daar wordt ik zo vrolijk van! Joelend kunnen we ons daar instorten na een vaak moeizame klim. Heerlijk, remmen los, gaan!!
"Abajo, abajo", ohh dat is toch zo genieten.
Vandaag niet, je ziet de weg naar beneden lopen en toch moet je trappen om vooruit te komen. Frustrerend.
Dank je wel voor al jullie reacties! Ook al reageer ik niet op ieder bericht persoonlijk, ik lees ze met veel aandacht en plezier! Ik geniet er enorm van.
Yvonne
-
17 Mei 2013 - 08:18
Marietje Van Den Belt:
Hoi Ivonne, leuk op de vroege morgen jouw verslag te lezen. Heerlijk dat je er zo van geniet ik lees wel het gaat niet van zelf nog veel fiets plezier
Groeten, Gerard en Marietje. -
17 Mei 2013 - 08:39
Loes:
Ha die Yvon
Ik vind jou zo langzamerhand wel een echte doorgewinterde pelgrim aan het worden. Jeetje mina wat een uithoudingsvermogen en met al die regen, wind, kou.. stoer hoor!! Maar kan me wel voorstellen dat je van dat mooie landschap en de bevolking in Spanje geniet, kom er ook graag!! -
17 Mei 2013 - 08:39
Jan Willem:
Goh Yvonne, je bent al bijna op het eindpunt. Mooi avontuur. En inderdaad: het gaat op de fiets veel makkelijker dan lopen.
Suc6
JW -
17 Mei 2013 - 08:41
Loes:
OEPS hij floepte al weg voor dat ik JA zei, dus nog even fatsoenlijk afsluiten: heel leuk je verhaal over Santa Domingo trouwens, is weer eens wat anders om je verslag te starten.
Lieve Yvon fiets en geniet ze, bedankt weer voor je mooie verhaal en tot de volgende keer.
-
17 Mei 2013 - 09:19
Rian:
Beste Yvonne, wat leuk die legende. Wat ben je toch een doorzetter zoals je de afdaling beschrijft waar je toch nog moet trappen! En dan fietsen in die regen en hagel. Ik heb respect voor je tocht. Wens je nog veel plezier en vele "aboja aboja" belevenissen. Lieve groet Rian -
17 Mei 2013 - 09:42
Jolanda:
Hee Yvonne, wat kun je toch heerlijk genieten! Ik zie het vaak helemaal voor me. Hoe je in die berm zit bijvoorbeeld en uitkijkt over alle mooie bloemetjes die daar groeien, met een brede glimlach op je gezicht. Ook wel afzien zo nu en dan natuurlijk, maar volgens mij ben jij daar altijd weer heel snel overheen. En wat is Spanje mooi hè? Ik heb er ook zo van genoten toen ik er twee jaar geleden was - wel met de auto (dakje eraf), niet zo sportief als jij hoor.
Geniet en blijf ons vooral je prachtige verhalen schrijven!
Gr. Jolanda -
17 Mei 2013 - 10:00
Judith:
Leuk verhaal over de kip en de haan. Tof dat het je zo goed bevalt en je bent een echte powerwoman op de fiets en bikkelt gewoon door. Petje af!
Groetjes -
17 Mei 2013 - 13:10
Nelly:
Hallo Yvonne,
Geweldig dat je al zo ver bent! Leuk om te zien waar je langs komt. Burgos en Santo Domingo de la Calzada heb ik destijds ook bezocht. Heel veel sterkte met de laatste loodjes!
Nelly -
17 Mei 2013 - 14:17
Stefanja:
Hé Yvonne [ & Sjan ], - Dríe keer heb ik de legende gelezen, - maar het is inderdaad een onwaarschijnlijk verhaal. Het kan bijna niet (- en wij hebben alle twéé in de verpleging gezeten! -) dat iemand die dood was, weer levend wordt ! Of het is 'n prul van 'n lijkschouwer geweest. En een (gebraden) kip én een (gebraden) haan sámen in één pannetje: ONMOGELIJK !! Dus je moet niet alles geloven wat er verteld wordt, Yvonne !! Dat was vroeger ook al 'n beetje jouw makke ! Verder vinden wij het heel leuk dat jullie zo genieten. Want juist de pijn en het afzien is genieten op zo'n tocht. Daarom heet het ook "pelgrims-tocht". Veel devotie !! Stephan -
17 Mei 2013 - 15:34
Anneke En Henk Van Breukelen:
Yvonne,
Wederom een heel mooi verslag, we zijn net even thuis uit Oldenzaal, ook mooi maar daar ziet het er toch beter uit, en koud is het hier ook we mopperen niet en kijken uit naar je volgende verslag en foto's.
Alle mogelijke succes, met deze mooie pelgrimstocht.
Lieve groeten Anneke en Henk -
17 Mei 2013 - 15:39
Liesbeth:
Ik zou zo bij jou achterop willen springen! -
17 Mei 2013 - 17:43
Maria:
Je bent er al bijna!
WOW!!
Ik lees met (toch wel een beetje jaloezie) jouw verhalen, superdesuper!!
Geniet er nog heel erg van, dan geniet ik er (digitaal) ook van mee...
Veel liefs,
Maria -
17 Mei 2013 - 19:42
Gerry:
De meseta al weer bijna door. Leon leuke stad met Gaudi. En Astorga idem. Waar ik nb laatst ben begonnen met lopen. Raar idee dat jij daar nu helemaal naar toe bent gefietst.
Bijna Trabadelo, na Astorgo. In dit dorp een leuke bar met een NL srekende Spanjaard. Erg hartelijk en leuk voor een bakkie, hapje of bed. Vooraan n het dorp ' el puente peregrino'.
Jullie genieten, ondanks het weer. -
20 Mei 2013 - 20:43
Mieke:
Wow Yvonne, wat een mooie foto's van die landschappen en die bloemen!
Ik lees wel dat het weer niet altijd mee zit. Troost je: hier ook niet... Gisteren, 1e Pinksterdag heerlijk zonnig, maar de andere dagen donker en bewolkt. Echt nog geen zomer...
Maar ja, zoals je schrijft: alle tegenslagen helpen je op weg naar 'binnen' ... Al enige ontwikkeling bemerkt??? ;-)
Lijkt zo kort geleden dat je hier vertrok, en nu ben je er al bijna!!
Veel plezier nog!
groet, Mieke -
21 Mei 2013 - 08:12
Yvonne :
Leuk alle leuke reacties. We zijn er inderdaad bijna maar vandaag toch nog een piek van 1300 m te beklimmen. Gaat natuurlijk lukken met Yvonne als fietsmaatje. Als het zwaar is roept ze 'arriba, arriba'. Bij afdalingen vol enthousiasme ' abajo, abajoooooo......
Gisteren banden op spanning laten zetten en remblokjes verwisseld. Nu laatste spulletjes in tas en gaan!
Groet,
Sjan -
21 Mei 2013 - 21:24
Karin En Marij (de Logées):
Yvonne, leuk we genieten van je reisverslagen.
We zijn een klein weekje in Varzy geweest en inderdaad daar zien we dagelijks Pelgrims te voet op weg naar Santiago via Vezelay. Verweerde koppen, indrukwekkend zijn ze. En ze moeten dan nog zo enorm ver lopen.
Groet Marij en Karin -
27 Mei 2013 - 21:46
Fietsmaatje:
Ha Yvonne,
Ik vond windkracht 7 a 8 op kop moordend daar op die hoogvlakte daar tussen Burgos en Leon. Ik zei al tegen jou ' ik zou het niet erg vinden als ze hier mijn fiets zouden jatten'.
Lieve groet,
Sjan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
