Vervolg op het verslag van gisteren!

Genieten doe ik met volle teugen van het landschap! Alles staat in bloei. Allerlei soorten kersenbloesem, de forsythia, de magnolia. In de bermen paardebloemen en madeliefjes. En onafzienbare velden met uitbundig bloeiend koolzaad. (Colza in het Frans, nooit geweten...)
Het is zó mooi dat ik dat ook af en toe hardop tegen mezelf roep! Dit is echt het mooiste seizoen.
Het is Voorjaar Voorjaar Voorjaar!!!

Ik heb al een keer in een Gîte d'etappe geslapen. Dat zijn plekken waar pelgrims voor weinig geld kunnen overnachten. Er is er een in Compiegne in een oude kerk. Fijne plek. Een slaapzaal met 10 bedden en een keuken.
Het leek er eerst op dat ik de enige zou zijn die nacht, maar rond half acht kwam Dirk binnen, een fietsende Belg. Hij vulde gelijk de hele ruimte, letterlijk en figuurlijk. Groot, energiek, druk, maar op een prettige manier. Hij was zijn tocht ook nog maar net begonnen en was al hopeloos verdwaald, had een lekke band gehad en was geholpen en weer op de goede weg gezet door behulpzame omstanders. Dit alles kon hij op een zeer onderhoudende en humoristische manier vertellen.
Van hem kreeg ik een Jacobsschelp toen ik hem vertelde dat ik de mijne was kwijtgeraakt (nogmaals sorry Gerry) die nu achter mijn zadel hangt. Ik kom hem vast nog wel eens tegen, hij ging via Parijs waar ik met een grote boog omheen ben gegaan.

Gisteren was veruit de zwaarste dag. Pech met de overnachtingsplekken. Zeker drie kilometer omgefietst (geklommen! grrr...voor niks!)voor een gîte die dicht bleek te zijn, voor een hotel gestaan dat "complet" was en nog een gîte waar ik geen gehoor kreeg.
Uiteindelijk op een camping beland. Eigenlijk nog te koud om te kamperen, maar ja ik had geen keus. Ik lag al om acht uur diep in mijn slaapzak.
Maar ach, een echte pelgrim moet ook afzien af en toe om zo tot zijn of haar eigenste diepste binnenste zelf te komen....of zoiets...
Nu zit ik in een hotelletje, eenvoudig, maar goed. Met internet!
Morgen doe ik een kort dagje denk ik. Ik hoef niet zo heel ver naar Chartres. Daar heb ik dan een halve dag om de stad te bekijken.

De GPS vind ik geweldig! Het is zo fijn fietsen met dat ding. Nooit meer verdwalen, geen zenuwachtig gedoe meer met kaarten waar ik toch niks van snap. Geen twijfels van zit ik wel goed? Geen ergernissen van kilometers verkeerd rijden. Moeiteloos word ik door de grote steden geleid, zonder dat ik van de fiets af hoef te stappen. Gewoon het lijntje volgen! Het scheelt zoveel tijd waardoor ik meer tijd overhou om te genieten.
Dé oplossing voor mijn gebrekkig oriëntatievermogen!
Met dank aan iedereen die er aan heeft bijgedragen.
Yvonne