Reus bereikt...

Figueras-Gerona (Fornells de la Selva)-Espinelves-Manresa-Montblanc-Reus (Mas Rossend)

Net voor Girona, in Fornells de la Selva, vond ik een aangename camping die door een Spanjaard met zijn Nederlandse vriendin gerund wordt. Erg leuk, behulpzame mensen en een fijne plek. Lekker rustig. Ik was er nog maar net, had de tent al opgezet en had net een uitnodiging gekregen van mijn Zuid-Afrikaanse buren om wat te komen drinken, toen er een ligfietser aankwam. Hè dacht ik, die fiets, het lijkt wel of ik die ken. En hè, die man ken ik ook. Bleek het een Wereldfietser te zijn, Gaele die ik wel eens op een van de weekendjes heb gezien.
Wat leuk! De tweede bekende in een paar dagen tijd! Wat een kleine wereld is het toch! Je vindt ze ook overal, die Wereldfietsers.
Barcelona is niet zo'n succes geweest. Wat een enorme stad is dat. Ik had een busticket gekocht waarmee je langs allerlei bijzonderheden rijdt waar je dan uit kan stappen wanneer je wil. Hop on, hop of, zo noemen ze dat.
Wat een regen. En net toen ik van de bus afgehopt was. Het werd zo erg dat ik op een gegeven moment van pure frustratie een kroeg in ben gedoken om bier te gaan drinken. En verhip, dat hielp! Na een halve liter was het droog en kon ik de Sagrada Familia gaan bewonderen. Nou ja, bewonderen....het is een bijzonder gebouw, maar of ik het nou mooi vind....?
Nee, een dag is te weinig om een goeie indruk van deze stad te krijgen maar nog een extra dag was me echt teveel. Het was ook een hele reis vanaf de camping waar ik zat, kostte me anderhalf tot twee uur. Bij elkaar dus bijna 4 uur reizen.
Girona, waar ik een dag eerder was sprak me eigenlijk meer aan. Kleiner, veel overzichtelijker, een mooi oud centrum en een leuk fietstochtje vanaf de camping.
De volgende dag heb ik lekker zitten hangen en niksen op de camping. Ik heb alleen even de fiets gepakt om naar de Spar te gaan.
Toen had ik inmiddels vier nachten op dezelfde camping doorgebracht, tijd om verder te gaan!
De volgende dag richting Reus. Hier zal ik wel een dag of 3 of 4 over doen. En zoals het boekje al aan gaf, een paar pittige klimmen! Maar ik heb een wijze les van Gerry gekregen. Probeer vrienden te worden met de berg en verzet je er niet tegen. Nou, met dat in mijn achterhoofd gaat het een stuk beter. Begrijp me goed, ik hijg en ik zweet nog steeds, ik voel mijn billen en bovenbenen, maar ik vloek niet meer en ik word ook niet meer chagrijnig als ik voorbij de bocht zie dat de weg toch nog steeds omhoog gaat.
Goed schakelen, mezelf de tijd geven, af en toe even van de fiets af om mijn dooie tenen en vingers weer wakker te schudden (kom op jongens, erbij blijven, ik kan het niet zonder jullie!), maar vooral genieten van al het moois wat aan me voorbij trekt. Wat een voorrecht om dit te kunnen doen! Wat een rijkdom!

Alles bij elkaar heeft het me dus 3,5 dagen gekost om vanaf Gerona in Mas Rossend te komen, de wijnboerderij waar Theo vaker komt en er nu dus ook is.
Ik heb een nacht op een camping gestaan. In Manresa heb ik een duur hotel genomen. Er was daar geen camping in de buurt en volgens mijn informatie slechts twee hotels. Wel wat onduidelijke hostals, ik heb er bij eentje voor de deur gestaan maar daar werd ik al zo naar van dat ik absoluut niet de behoefte had om het van binnen te bekijken. Het hotel was een fijne plek, daar heb ik dus maar van genoten.
De laatste nacht voor Mas Rossend stond ik op de camping in Montblanc, een enorme camping maar ook enorm leeg. Lekker rustig, dat wel.
Naar Mas Rossend was het ongeveer 30 km. dus ik kon het op mijn gemak doen.
Leuk was het niet, langs de grote weg, eigenlijk heel vervelend. Ook wel wat klimmen maar dat vond ik niet erg, het was meer het voorbij razende verkeer waar ik last van had. Hoe dichter dat ik bij Reus kwam hoe beter dat ik op ging letten. Hier zou het toch ergens moeten zijn...en inderdaad, ineens zag ik een hek met de naam "Mas Rossend". In mijn vaart reed ik er al half voorbij maar zag ik Theo nog net aan komen lopen.
Yes, weer een mijlpaal gehaald op mijn reis.
Diezelfde middag kon ik meteen helpen met de druivenpluk. Dat heb ik vroeger nou altijd al eens willen doen maar is er nooit van gekomen. Kan ik ook weer van mijn bucketlist afstrepen. Ik dacht dat ik na al die druiven die ik al in Frankrijk had gegeten er inmiddels wel genoeg van zal hebben maar ik vind ze nog steeds heel erg lekker.

Gisteren hebben Theo, Geert, (de zwager van Theo die hier al ruim 40 jaar komt en nu ook hier is) en ik Annelies en Ria van het vliegveld afgehaald. Zo leuk om ze weer te zien.
Sjan en Ard zijn vanmorgen aangekomen, ook heel leuk om hen te zien, en de club is compleet. Zij hebben een paar dagen vanaf Girona gefietst. Nog even relaxen hier en dan gaan we richting Andalusië.
We gaan straks barbecue-en! Daar kunnen jullie je waarschijnlijk nu nauwelijks iets bij voorstellen maar hier is het ook 's avonds nog erg aangenaam om buiten te zijn. Het blijft wel zo'n graad of 24. Heerlijk. Er is hier ook een zwembadje, straks maar eens proberen of ik het niet te koud vind!
Ik probeer nu ook wat foto's te plaatsen, mogelijk staan ze niet in de goede volgorde maar dat moeten jullie me maar vergeven.
Tot de volgende keer.
Yvonne