Regen en zonneschijn.

Beaune-Cluny-Fleurie-Truvoux-Chavannay-Roche sur Glun-Lamstre

Zo mooi als het weer was toen ik het vorige verslag schreef, zo slecht was het de volgende dag. Eerst leek het mooi te zijn maar op het moment dat ik klaar was om te vertrekken vanuit Beaune begon het te betrekken. En uiteindelijk te regenen.
Eerst dacht ik nog: "komt wel goed, een buitje" en probeerde me moed in te zingen (I'm singing in the rain.....) maar het werd steeds erger. Uiteindelijk de hele dag- nou ja, op een uurtje na waarin ik al weer hoop kreeg dat ik toch de tent op zou kunnen zetten-in de plenzende regen gefietst. Heel vervelend, en dat terwijl de omgeving zo prachtig was. Maar ik kon er nauwelijks nog van genieten.
Drijfnat kwam ik aan in Cluny, doel bereikt, dat wel en heb meteen het eerste hotel geboekt. Rib uit mijn lijf maar de tent opzetten met dit weer is gekkenwerk.
Ik heb maar gewoon genoten van het hotel ook was het niks bijzonders.
De volgende dag begon weer met regen. Jeetje, gaat het nog beter worden? Moest ik ook nog zo'n akelige tunnel door. Benjaminse, die dus de reisgids heeft geschreven heeft het over "een grappige verlichte tunnel". Ik zie er het grappige niet van in! Ik vind het gewoon een eng ding. Ik heb het al niet op tunnels, ik vind ze altijd iets lugubers hebben. Die in Den Bosch onder het station door gaat nog net, maar veel langer moeten ze niet zijn! En dan zo'n tunnel waarvan je het einde niet ziet en waar water van de muren afdruipt, waar het koud is en waar ook nog mogelijk vleermuizen huisvesten. Grappig? Hoezo?
Ik ben er in een vaartje doorheen gefietst, mijn ogen star op het wegdek en mijn schouders opgetrokken. Blij dat ik aan het einde was. Daar trof ik een man die met zijn kleinzoon van acht jaar een paar dagen aan het fietsen was. Die kleine trapte zo'n 50 kilometer per dag weg! Volgens mij vond hij de tunnel wel leuk, en de regen leek hem ook niet te deren, hij stond te trappelen om door te fietsen.
Een Wereldfietser in de dop!

Gelukkig, het werd weer droog en na een nieuwe bui van ongeveer 10 vette druppels bleef het voorgoed droog.
Op het eind van de dag zat ik weer bij mijn tentje in een voorzichtig zonnetje.
Toen zat ik ook meteen in de Beaujolais. Prachtig om doorheen te fietsen. Golvend landschap, eindeloze wijngaarden, wat matige klimmetjes en fantastische vergezichten.
Daarna werd het weer alleen maar beter. Wel wat dagen veel wind gehad. Zo erg zelfs dat ik op een brug maar ben gaan lopen. Ik was bang dat ik met fiets en al de Rhône in zou waaien. Ik zag de krantenkoppen al voor me...

En al die druiven! Heerlijk. Ze hangen hier gewoon voor het grijpen. Vooral de blauwe druiven zijn heerlijk. Klein, sappig en heerlijk zoet. Als het warm is en je hebt dorst is dat zo lekker! En dan niet voorzichtig de druiven van het trosje afhalen maar gewoon je tanden in zo'n tros zetten zodat het sap langs je kin druipt! Wat een luxe! Ik kan het dus af en toe niet laten om maar weer eens trosje te pikken. Mag niet, ik weet het. En ik doe het ook met enige schroom want ik verwacht ieder moment een boze wijnboer te zien verschijnen die mij ongenadig op mijn vingers tikt. Tot nu toe heb ik geluk en ach....zouden ze er nu een flesje wijn minder door kunnen maken? Ja ja...ik weet het, als iedereen zo denkt...
De campings zijn behoorlijk prijzig hier en nog niet eens mooi. Vaak zijn het van die prutparadijzen...uhhh, pret bedoel ik, met luidruchtige zwembaden, veel caravans, snackbar en met wat pech ook nog Karaoke! Erger kan je het niet bedenken.
Ik ben dan ook een paar keer flink omgereden om toch maar op een wat rustiger camping uit te komen. Een keer moest ik er zo voor klimmen op het eind van de dag dat ik er al bijna spijt van had. Wel een mooi plekje uiteindelijk maar de echte beloning kwam de volgende ochtend toen ik zoevend weer naar beneden kwam met uitzicht op de majestueuze Rhône.
Ik ben uiteindelijk via Lyon gefietst, was niet de mooiste route.
Hoewel Lyon, wat ik ervan heb gezien een hele mooie stad is. Maar wel erg druk. Eenmaal buiten Lyon bleef het ook nog druk. Er gaat een route om Lyon heen maar die had ik niet op de GPS staan. Ik was al eenmaal onderweg en toen ben ik maar door gefietst.
Overigens in Lyon nog even bij een fietsenmaker langs geweest. Ketting laten spannen, remmen bijgesteld en wat lucht in de banden. Ik zou dat allemaal zelf moeten doen maar ja, ik wil de fietsenmakers niet brodeloos maken.

Ik zit nu vlak bij Lamastre. In een soort B&B bij Wil en Victor. Dat zijn kennissen van Henny, zij gaat hier vaker heen met haar zus. Leuk om nu eens te zien hoe het hier is. Prachtige plek, lekker ongedwongen. Groot stuk land erbij, een hond, een kat, drie paarden en een ezel die hier zo'n beetje vrij rondlopen.Ik heb maar weer een rustdagje ingelast. Vanmiddag met Wil een tochtje gemaakt naar de watervallen.
Morgen heb ik twee flinke klimmen op het programma. Of eigenlijk maar één echte col. De Col de Mézilhac. Gaat tot 1119 meter, beginnend bij zo'n 500 meter.
Wish me luck, ik ben niet zo'n geweldige klimmer maar het hoort er nu eenmaal bij. En eenmaal boven geeft dat ook wel weer een kick.


O ja, nog even dit. Mensen die graag een smiley plaatsen, altijd leuk, een gulle lach. Maar misschien is het jullie opgevallen dat je verhaal dan niet helemaal op mijn blog komt. Meteen na de smiley wordt het verhaal afgebroken. Het gebeurde bij Corrie en Hans en Ed en Liesbeth.
Jammer, maar niet getreurd, ik krijg de berichtjes ook in mijn mailbox dus ik lees het verhaal toch wel.
En Stef: nee het is geen zuinigheid wb dat stoeltje met twee pootjes, sterker nog, dat ding was best duur. Wel besparing van ruimte, Erica had het al door. En geloof me, het ding zit echt heerlijk.
Jeanne, doe de spinning mannen van de dinsdag maar de groeten van me!
Corrie, veel plezier met je vriendinnenvakantie. Die borrel bewaren we wel voor een keer in Den Bosch.
Foto's plaatsen gaat niet, of ik zou een hele hoop foto's moeten verwijderen van mijn vorige reizen. Ik heb geprobeerd om ze op Picasa te zetten maar ook dat lukt niet. Ik snap het niet, heb dit in het verleden wel gedaan. Nou ik zal nog eens wat knutselen, misschien gaat het nog goed komen.
Ik zet wel wat foto's op Facebook.
Yvonne