Weer thuis.

Inmiddels ben ik al weer een paar dagen thuis, maar ik wil nog even een afsluitend verhaaltje schrijven.
De laatste dagen waren nog druk en warm. Vanuit Nakhon Ratchasima heb ik de trein gepakt naar Bangkok. Een boemeltreintje!
Ik had liever een express trein gehad maar dan zou ik pas laat in de middag kunnen vertrekken en ik wilde wel een beetje op tijd in Bangkok zijn. Dus dan maar even behelpen.
Het was nog wel een gedoe om mijn fiets in de trein te krijgen. Het was een instap van zo'n anderhalve meter en een jongen hielp me om de fiets er in te tillen.
Maar toen de fiets er eenmaal in was kwam de conducteur en die vond dat de fiets in een andere coupe moest. Dus dat ding er weer uit! Ik werd er helemaal zenuwachtig van, jongens....doe toch voorzichtig met mijn mooie fiets!
Verder was de treinreis best wel relaxed. De conducteur die een hele jolige man bleek te zijn gaf me een plaatsje bij drie jonge meiden en vond dat wij elkaars taal maar moesten leren. Het is er niet van gekomen….
Het was reuze gezellig in de trein, mensen die een praatje kwamen maken, of een poging daar toe deden en mijn fiets kwamen bewonderen.
En dan al dat eten. In Thailand hoef je nooit te verhongeren. Om de haverklap komt iemand langs die eten aanbiedt. Fruit, groente, drinken, snacks, vlees op stokjes, complete verpakte maaltijden. Het lijkt nooit op te raken!
Bangkok was druk, warm, rumoerig en vermoeiend. Het hotel wat ik had verdient geen ster dus ik ging er 's morgens vroeg uit en kwam 's avonds laat pas weer terug. De eigenaar was wel erg behulpzaam en het lag vlak bij het station en vlak bij de bus naar het vliegveld. En goedkoop! Dus dat waren redenen genoeg om er toch maar te blijven. En....de doos voor mijn fiets stond er nog.
In Bangkok ben ik dus maar een beetje gaan shoppen. Eerst naar MBK, Mah Boon Krong, een enorm shopping centrum waar ze echt alles hebben.
Wikipedia zegt hierover:

Het winkelcentrum heeft 7 verdiepingen is 330 meter lang, heeft ruim 2500 winkels en 150 eet en drank stalletjes/restaurants die een ruimte innemen van 89.000 vierkante meter. Toen MBK in 1985 openging was het het grootste winkelcentrum van Azië. MBK is vooral bekend vanwege de hoeveelheid kleine winkels waar men kan afdingen zoals mobiele telefoons en andere elektronica. Het winkelcentrum is erg populair bij jongeren omdat je er vaak goedkope kleren en gadgets kunt krijgen. In 2003/2004 is het gerenoveerd. Gemiddeld trekt het MBK Center 105.000 mensen per dag, waarvan ongeveer 30.000 toeristen

Het is maar goed dat het gat in mijn hand niet al te groot is, je zou er bankroet vandaan kunnen komen als je gevoelig bent voor alle verleidingen.
Ik heb me dus ingehouden hoewel ik getwijfeld heb over een I-phone, een I-pad en een dure digitale reflexcamera! Toch maar niet gedaan, ik heb me alleen laten verleiden tot het kopen van een mooie leren tas.
’s Avonds naar Khoasan Road en omgeving, het backpackers walhalla van Bangkok. Leuk om daar gewoon een beetje rond te lopen en te kijken. Ook daar weer veel eten!
En natuurlijk heb ik me voor de laatste keer Thais laten masseren. Heerlijk!
De volgende dag, zaterdag, de dag van vertrek eerst mijn fiets weer ingepakt. Ik krijg er handigheid in, het ging sneller dan de eerste keer.
Daarna naar Chatuchak weekend market, een van de grootste markten van de wereld zegt men.
Als je van markten houdt moet je hier zeker naar toe. Hou je er niet van dan moet je er ook naar toe want dit is toch wel heel erg bijzonder.
Ze hebben er letterlijk alles, van kitsch tot design, kleren, huishoudelijke artikelen, meubels, sieraden, souvenirs, zijden stoffen, planten, huisdieren. En o ja….eten natuurlijk, heel veel eten! Het ging me bijna tegenstaan!
Het is een doolhof van smalle gangetjes met kleine winkeltjes. Het beste kan je een plattegrond meenemen, de markt is onderverdeeld in sectoren die genummerd zijn. De kraampjes hebben op de plattegrond een bepaalde kleur wat weer aangeeft wat ze verkopen. Op heel veel plekken vind je pin-automaten. En, al datgene wat je gekocht hebt en wat te groot is voor je koffer of tas kan je ter plekke laten opsturen naar huis.
Het is niet te geloven, Ik heb mijn ogen uitgekeken!

Maar, tijd om naar huis te gaan….het ging zo voorspoedig dat ik me op Schiphol, terwijl ik mijn fiets weer rijklaar stond te maken verbaasde hoe probleemloos alles verlopen was. Ik had het niet beter kunnen wensen, geen gekke dingen meegemaakt, niet verdwaald, met de fiets alles goed gegaan. Nog niet eens een lekke band gehad! Bijna saai…

Nu weer thuis. Op zondagmiddag heb ik gewoon zitten genieten van de stilte in mijn huis. Ik was de herrie en de drukte in Thailand wel een beetje zat! Waar ik meer moeite mee had was de kou, maar ook dat begint alweer te wennen.
En al een dagje gewerkt. Leuk om mijn collega’s weer te zien! Ze hadden een paar van de meest charmante foto’s van mijn weblog afgeplukt, uitgeprint en her en der opgehangen. De grapjassen!!

En nu….voor de statistieken:
Ik heb in 41 verschillende bedden geslapen.
De goedkoopste was 3 euro, de duurste 44 euro.
Ik heb ongeveer 760 keer “Sabaidee” geroepen.
Ik ben één ons aangekomen! (grrr….)
Ik heb per vliegtuig 19.360 kilometer afgelegd.
Per trein 970.
Per boot 300.
In een pick-up truckje 6 kilometer.
En per fiets….hier komt-ie: 3575 kilometer.
Het meeste wat ik op een dag heb gedaan is ruim 142 km, het minste 4 km.
Het hoogste gemiddelde: 58.9 per uur!

Ik heb een onvergetelijke reis gehad. Geweldig om te fietsen in Azië. Ik heb me ook erg veilig gevoeld. Geen enkele situatie waarin ik me niet prettig voelde. Ook wat betreft verkeersveiligheid. Ze houden echt rekening met je en er is ruimte genoeg voor fietsers. Ik vond het nog leuker dan ik verwacht had en ik ga dit zeker nog een keer doen.
Ook is het aantal kilometers meer geworden dan ik verwacht had. Fietsen werkt echt verslavend, maar het is wel een leuke verslaving.
Ik vond het ook erg leuk om dit reisverslag bij te houden en dit is mede te danken aan alle belangstelling.
Ik heb enorm genoten van al jullie reacties en ik wil iedereen daar heel hartelijk voor bedanken.
Wie weet tot een volgende reis, ik heb al weer een plannetje…Ik hou jullie op de hoogte.
Yvonne