Weer in Thailand

Hallo allemaal,

In Vientiane heb ik niet veel gedaan. Ik voelde me ook een dag of twee niet zo lekker. Mijn darmen wat van streek(ik zal jullie de details besparen!), geen zin om te fietsen en erger nog, geen zin om te eten! Maar goed, het was van voorbijgaande aard. Na een paar dagen ging het weer prima. Besloten om terug te gaan naar Thailand en daar de Mekong te volgen naar het zuiden. Ik had gehoord dat de weg naar het zuiden in Thailand mooier is dan in Laos.
Om de grens over te steken moet je de Mekong over en dat kan via de " Vriendschapsbrug" die een eindje buiten Vientiane ligt.
Langs prachtige paadjes, onverharde wegen en via leuke dorpjes ben ik daar naar toe gefietst. Zo'n 50 kilometer, het kan sneller maar dan via de gewone autoweg die wat saaier is.
Heerlijk zo langs de Mekong. De dorpjes waar de tijd stil lijkt te staan, de prachtige vriendelijke mensen. Wat is dit leuk!!
Op en bij de brug raakte ik even helemaal het spoor bijster. Had het gevoel dat ik van het kastje naar de muur werd gestuurd, nauwelijks iemand die Engels sprak. Ik moest een weg op waar duidelijk stond dat het voor fietsers verboden was! Toch werd ik daar naar toe gewezen. Vreemd...

Eenmaal in Thailand, Nong Khai, ontmoette ik opnieuw Joseph en Paul, twee mannen uit Australie die ik al een aantal keren ben tegen gekomen.
Met hen fiets ik nu al een dag of drie. Nice guys, prettig om mee te fietsen en leuk gezelschap. Ze hebben een pittig tempo zodat ik af en toe flink moet trappen om ze bij te houden. Maar dat stimuleert me wel. Als ik alleen fiets ben ik wat luier, ik ga wat langzamer en stap wat vaker af.
Daardoor heb ik de afgelopen dagen flink wat kilometers gemaakt en heb ik gisteren zelfs een persoonlijk record gebroken. Ruim 140 kilometer in een dag!
Het ging wel goed. Veel vlak fietsen, asfalt maar ook wel wat heuvels, veel vals plat en wind tegen. Dus ik heb er wel voor moeten werken. Gelukkig hebben die mannen me regelmatig uit de wind gehouden.
En na 140 kilometer heb ik het ook wel gehad hoor op die fiets! Met name mijn billen beginnen dan toch wel heftig te protesteren!
En als beloning voor een zware dag zitten we nu in een geweldig hotel in Nakhon Phanom.
Brandschoon, echt warm water uit de douche, heerlijk bed, flatscreen tv, (met het merendeel van de zenders Aziatisch, dus zoveel heb ik er ook niet aan), airco, koelkast en balcon. En dat alles voor slechts elf euro! Goeie deal! Geen mooi uitzicht, dat niet.
Dat hadden we dag daarvoor wel, maar ook: een heel legertje mieren in de badkamer, geen warm water en geen slot op de deur. En een achterdeur die helemaal uit zijn voegen viel toen ik 'm probeerde te openen. Heb die poging dus maar opgegeven.
Dat vind ik ook wel een van de leuke dingen van reizen, iedere dag weer een ander plekje en iedere keer zo verschillend.
Het was verder ook een dorp van niks waar we overigens wel verrassend lekker gegeten hebben, om mijn favoriete onderwerp maar weer eens aan te snijden.
Hot pot, een soort soep die je zelf klaarmaakt aan tafel. Met vis, vlees, noedels en heel veel verse groenten! Heerlijk. Kosten: vijf euro voor 3 personen, het is niet te geloven.

Vandaag een rustdag. Morgen weer zo'n honderd kilometer naar Mukdahan en dan weer terug naar Laos.
Om 5 uur gaan we een tochtje maken op de Mekong om de zonsondergang te bewonderen.
Veel liefs en tot het volgende verslag!
Yvonne