Het mooiste moet nog komen....
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg yvonne
08 April 2007 | Nepal, Kathmandu
Hallo allemaal,
Gisteren ben ik in Kathmandu aangekomen.
Toch weer een heel verschil met Bangkok, dat vliegveld is enorm groot en modern. Dat van Kathmandu is oud, klein, stoffig en primitief.
Het heeft wel wat vind ik, vliegvelden. Mensen op reis, afscheid, weerzien, gespannen verwachtingen. Ik vermaak me door alleen al te kijken en te gissen waar mensen naar toe gaan. Maar het liefste zou ik iedereen gaan ondervragen: "Waar ga je heen? Wat ga je er doen? Hoelang? Waarom? Met wie?"
Wat me iedere keer op zo'n groot vliegveld nog het meeste verbaasd is het gemak waarmee je je weg vindt.
Altijd ben ik weer een beetje zenuwachtig als ik op reis ga. Vind ik het wel? Raak ik niet hopeloos de weg kwijt of stap ik niet per ongeluk in een heel verkeerd vliegtuig? Maar nee, het blijkt zich iedere keer weer vanzelf te wijzen. Als kind ben ik ooit eens verdwaald op weg naar een tante in een ander gedeelte van Den Bosch. Ik stapte te vroeg uit de bus in de veronderstelling dat ik er al was.
Ondanks dat mijn moeder me op het hart gedrukt had te blijven zitten omdat mijn tante me op zou wachten.
Met het waterdichte systeem van het luchtverkeer kan je gewoon niet verdwalen, en de kans dat je te vroeg uitstapt is vrij klein, zoniet nihil!
Laat dit een stimulans zijn voor mensen die "reisvrees" hebben. Het komt altijd goed, een treinreis in Nederland is een stuk ingewikkelder.
In Bangkok heb ik gefietst! Gouwe tip van Bernadette. Een Nederlander, Co ven Kessel, organiseert deze tochten al zo'n 20 jaar. Een hele bijzondere manier om Bangkok te zien. Je begint in Chinatown, over markten, door allerlei kleine steegjes, echte gribussen waar je als toerist alleen niet zo snel zal komen. Met de fiets op een boot, even buiten Bangkok waar je over smalle paadjes langs het water en door de bananenplantages fietst. Allemaal heel relaxed, het is beslist geen prestatietocht. Maar heel erg leuk, het had wat mij betreft nog wel wat langer mogen duren.
En daarna heb ik me ontzettend laten verwennen op Khaosan Road.
Eerst een oilmassage, heerlijk. Het duurt even voordat ik me over kan geven aan zoiets maar het was zeer ontspannend. Zo fijn dat ik ook nog maar een gezichtsbehandeling heb laten doen; reinigen, masseren, scrubben, masker, de hele rataplan. Dat was echt genieten. En ach, ik heb uiteindelijk toch maar afgezien van de dreadlocks en de piercings!
En toen was ik Khaosan Road ook wel een beetje beu hoor. Leuk om rond te kijken, maar het moet niet al te lang duren.
Wat een mensen zie je daar rond lopen! Moderne Thaise jeugd, overjarige hippies die ogenschijnlijk zijn blijven steken in de sixties. En daar tussendoor loopt af en toe een zielige blinde autochtoon die wat geld probeert te verdienen door een soort mislukte karaoke op te voeren.
En verder zijn er zoveel toeristen dat ik helemaal niet verbaasd was dat ik in de menigte een bekende zag. Een jongen die ik vaag ken van de sportschool. Ik heb hem niet gesproken, hij was te ver weg, dus ik ben er niet helemaal zeker van of hij het was, maar daar kom ik nog wel achter!
Het eten in Thailand is zo lekker, gevaarlijk lekker. De heerlijkste curry's, veel vis, veel groenten en lekker pittig. En op de markten en in de winkels zie ik van alles aan eten liggen wat me absoluut niet bekend voor komt. Je zou een hele vakantie kunnen wijden alleen al aan het uitproberen van al dat heerlijke eten.
Maar goed, het is nu tijd voor de wat soberder Nepalese keuken. Alhoewel, hier in Kathmandu kan je qua eten ook alles krijgen , zelfs een patatje oorlog!
En....kan ik eindelijk met stokjes eten, moet het weer anders!
Ja, Kathmandu, leuk om weer hier te zijn. In het hotel kenden ze me zelfs nog. Het is hier aangenaam koel, sterker nog, gisteravond was het ronduit fris met een langdurige regenbui.
Gisteren bij aankomst maar meteen een trekking geregeld. Je hebt in Nepal grofweg 3 grote trekkings die je vrij makkelijk met een gids/drager kan doen. (Voor veel trekkings heb je tenten, keuken, dragers etc nodig, wat het veel duurder maakt)
Twee daarvan heb ik al gedaan, maar ik heb toch besloten om weer de Annapurna te lopen die ik in 2004 ook heb gedaan.
Ik heb getwijfeld of ik de Langtang route zou doen, die ook prachtig schijnt te zijn, maar die is minder hoog en minder ver. Ik heb wel zin om weer flink te klimmen. 5500 meter wordt het hoogste punt! En ik weet zeker dat ik nu weer nieuwe dingen zal zien. Morgen vertrek ik, ik heb er erg veel zin in.
Voorlopig zal internetcontact vrij beperkt zijn, in de bergen zijn de mogelijkheden veel kleiner. Jammer wel, want ik geniet altijd erg van jullie berichtjes! Blijf dus toch maar schrijven, ik vind ze wel als ik over een week of 3 weer in de bewoonde wereld kom.
Nieuwe foto's komen er aan, maar later!
Tot ziens allemaal,
Yvonne
Gisteren ben ik in Kathmandu aangekomen.
Toch weer een heel verschil met Bangkok, dat vliegveld is enorm groot en modern. Dat van Kathmandu is oud, klein, stoffig en primitief.
Het heeft wel wat vind ik, vliegvelden. Mensen op reis, afscheid, weerzien, gespannen verwachtingen. Ik vermaak me door alleen al te kijken en te gissen waar mensen naar toe gaan. Maar het liefste zou ik iedereen gaan ondervragen: "Waar ga je heen? Wat ga je er doen? Hoelang? Waarom? Met wie?"
Wat me iedere keer op zo'n groot vliegveld nog het meeste verbaasd is het gemak waarmee je je weg vindt.
Altijd ben ik weer een beetje zenuwachtig als ik op reis ga. Vind ik het wel? Raak ik niet hopeloos de weg kwijt of stap ik niet per ongeluk in een heel verkeerd vliegtuig? Maar nee, het blijkt zich iedere keer weer vanzelf te wijzen. Als kind ben ik ooit eens verdwaald op weg naar een tante in een ander gedeelte van Den Bosch. Ik stapte te vroeg uit de bus in de veronderstelling dat ik er al was.
Ondanks dat mijn moeder me op het hart gedrukt had te blijven zitten omdat mijn tante me op zou wachten.
Met het waterdichte systeem van het luchtverkeer kan je gewoon niet verdwalen, en de kans dat je te vroeg uitstapt is vrij klein, zoniet nihil!
Laat dit een stimulans zijn voor mensen die "reisvrees" hebben. Het komt altijd goed, een treinreis in Nederland is een stuk ingewikkelder.
In Bangkok heb ik gefietst! Gouwe tip van Bernadette. Een Nederlander, Co ven Kessel, organiseert deze tochten al zo'n 20 jaar. Een hele bijzondere manier om Bangkok te zien. Je begint in Chinatown, over markten, door allerlei kleine steegjes, echte gribussen waar je als toerist alleen niet zo snel zal komen. Met de fiets op een boot, even buiten Bangkok waar je over smalle paadjes langs het water en door de bananenplantages fietst. Allemaal heel relaxed, het is beslist geen prestatietocht. Maar heel erg leuk, het had wat mij betreft nog wel wat langer mogen duren.
En daarna heb ik me ontzettend laten verwennen op Khaosan Road.
Eerst een oilmassage, heerlijk. Het duurt even voordat ik me over kan geven aan zoiets maar het was zeer ontspannend. Zo fijn dat ik ook nog maar een gezichtsbehandeling heb laten doen; reinigen, masseren, scrubben, masker, de hele rataplan. Dat was echt genieten. En ach, ik heb uiteindelijk toch maar afgezien van de dreadlocks en de piercings!
En toen was ik Khaosan Road ook wel een beetje beu hoor. Leuk om rond te kijken, maar het moet niet al te lang duren.
Wat een mensen zie je daar rond lopen! Moderne Thaise jeugd, overjarige hippies die ogenschijnlijk zijn blijven steken in de sixties. En daar tussendoor loopt af en toe een zielige blinde autochtoon die wat geld probeert te verdienen door een soort mislukte karaoke op te voeren.
En verder zijn er zoveel toeristen dat ik helemaal niet verbaasd was dat ik in de menigte een bekende zag. Een jongen die ik vaag ken van de sportschool. Ik heb hem niet gesproken, hij was te ver weg, dus ik ben er niet helemaal zeker van of hij het was, maar daar kom ik nog wel achter!
Het eten in Thailand is zo lekker, gevaarlijk lekker. De heerlijkste curry's, veel vis, veel groenten en lekker pittig. En op de markten en in de winkels zie ik van alles aan eten liggen wat me absoluut niet bekend voor komt. Je zou een hele vakantie kunnen wijden alleen al aan het uitproberen van al dat heerlijke eten.
Maar goed, het is nu tijd voor de wat soberder Nepalese keuken. Alhoewel, hier in Kathmandu kan je qua eten ook alles krijgen , zelfs een patatje oorlog!
En....kan ik eindelijk met stokjes eten, moet het weer anders!
Ja, Kathmandu, leuk om weer hier te zijn. In het hotel kenden ze me zelfs nog. Het is hier aangenaam koel, sterker nog, gisteravond was het ronduit fris met een langdurige regenbui.
Gisteren bij aankomst maar meteen een trekking geregeld. Je hebt in Nepal grofweg 3 grote trekkings die je vrij makkelijk met een gids/drager kan doen. (Voor veel trekkings heb je tenten, keuken, dragers etc nodig, wat het veel duurder maakt)
Twee daarvan heb ik al gedaan, maar ik heb toch besloten om weer de Annapurna te lopen die ik in 2004 ook heb gedaan.
Ik heb getwijfeld of ik de Langtang route zou doen, die ook prachtig schijnt te zijn, maar die is minder hoog en minder ver. Ik heb wel zin om weer flink te klimmen. 5500 meter wordt het hoogste punt! En ik weet zeker dat ik nu weer nieuwe dingen zal zien. Morgen vertrek ik, ik heb er erg veel zin in.
Voorlopig zal internetcontact vrij beperkt zijn, in de bergen zijn de mogelijkheden veel kleiner. Jammer wel, want ik geniet altijd erg van jullie berichtjes! Blijf dus toch maar schrijven, ik vind ze wel als ik over een week of 3 weer in de bewoonde wereld kom.
Nieuwe foto's komen er aan, maar later!
Tot ziens allemaal,
Yvonne
-
08 April 2007 - 10:08
Bernadette:
Hé Yvonne,je hebt je draai weer helemaal gevonden, zo te ezen. Geweldig!! Als je dit nog mocht lezen voordat je de Hymalaya interkt; héél veel plezier gewenst, geniet van alle schoonheid en van de kracht in je lijf.
Hier volgt iedereen je op de voet...
lieve groet,
Bernadette -
08 April 2007 - 10:29
Joyce:
Hoihoi,
Kan ik mee? Kan ik mee? ahhh.....please.....
Lekker hoor,zie je al helemaal lopen daar. Helemaal jouw ding. Heel veel plezier en veel mooie foto's maken he!!!
Enne...kijk uit voor blaren he.
Liefs Joyce -
08 April 2007 - 19:23
Annelies:
He Yvonne,
tja het Amsterdamse bos haalt het natuurlijk niet bij jou avonturen, maar wij hebben er wel heerlijk van genoten vandaag. Een aanrader als je straks weer terug bent.
Geniet van de trekking in Nepal, een uitdaging voor je lichaam en je geest.
lieve groeten,
Annelies -
08 April 2007 - 21:51
Gerrie Van Raak:
hoi yvonne. Wat leuk om je verslag te lezen. ik geniet ervan. Maak maar veel fotos. Ik kom ze wel bekijken
Hier is het nu ook prachtig weer en daar geniet ik ook van
Ik volg je verhaal groetjes Gerrie -
09 April 2007 - 07:36
Nicolette:
hallo yvonne, wat een mooie foto's, fijn om nu al mee te genieten en het is zo herkenbaar !! leuk dat je bangkok op de fiets hebt gedaan, krijg je er misschien een beetje zicht op, zo'n krioel grote stad. wat is khaosan road veranderd !! 20 jaar geleden kon je er ongehinderd op stoep'restaurantjes' eten. ja, het eten is fantastisch lekker, heb je al geoefend voor een heerlijk curry met kokos recept (mag ook wat anders zijn, hoor. geniet nu van de himalaya en maak speciaal van de bergen mooie foto's.
groeten, nicolette -
09 April 2007 - 08:24
Jack:
Dag mevrouw de berggeit.Dreadlocks was misschien toch wel fijn geweest als je de rimboe ingaat. Je hoeft dan namelijk je haar niet meer te wassen. Ha Ha. Nou hoor wel hoe het in de hymalaya geweest is want als ik het goed begrijp ben je al aan je wandeltocht begonnen. Leuk weer van je te horen!Jack the man. -
09 April 2007 - 08:57
Jeanne Voets:
He yvonne,
Wat fijn dat je weer kunt genieten en geweldig zo'n fietstocht had graag mee willen fietsen maarja ik fiets wel langs onze route langs het kanaal.
Veel succes met klimmen daar in de Himalaya en ik kijk uit naar je volgende verhaal en foto's. -
10 April 2007 - 19:10
Sjan:
Dag Yvonne,
Fijn dat je je draai weer gevonden hebt. Het lijkt me echt heel bijzonder om op je fietsje door zo'n wereldstad als Bangkok te fietsen met al die tuk tukjes en auto's hutje op mutje. Moet je denk ik niet te lang doen. Maar goed je wisselt het mooi af met de frisse berglucht in Nepal. Yvonne, geniet maar lekker van het mooie bijzondere licht daar hoog in die bergen.
leive groeten,
Sjan -
10 April 2007 - 19:44
Nellie:
Ha Yvonne,
Wat een schattig kindje in je armen. Je hebt weer hele mooie foto's van mensen gemaakt. Ik zie die foto's al bij jou thuis aan de muur hangen. Fijn dat je weer volop geniet. Goeie reis naar Nepal.
Nellie. -
11 April 2007 - 16:30
Brigitte:
Och nou ben je al aan je trekking bezig in elk geval denk ik aan je en wens je heel erg veel, nog meer kracht toe en geniet ze met volle teugen van de Himalaya Yvonne. Je huisje gaat prima ik heb nog niet gesnoeid (11 april) maar komt hoop ik nog. Met mij gaat het ook prima, zag vandaag Tom op de markt, gezelli hoor!! Veel genot nogmaals wens ik je toe, het is hier schitterend weer niet te geloven op dit tijdstip......
Dikke knuffel van Brigitte Bye Bye -
13 April 2007 - 17:23
Jolanda:
Geweldig dat je weer zo'n lange trekking gaat doen door de bergen. Ik hoop dat je een fantastische tijd hebt. Misschien krijg je weer zo'n grappige gids net als een van die vorige keren - die je meenam naar zijn zus. Spannend. Ik wens je heel veel plezier. We lezen het straks wel weer. Zet 'm op!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
