Weer terug.....
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg yvonne
27 April 2007 | Nepal, Pokhara
Wat is het toch mooi die Himalaya!
Ik heb weer eindeloos genoten van het prachtige landschap.
Ik ben gisteren aangekomen in Pokhara waar het heerlijk relaxen en bijkomen is na bijna 3 weken gewandeld te hebben.
Het was weer hard werken af en toe. Het hoogtepunt is de Thorung-La, een pas van 5416 meter. hoog. Na ruim een week kom je aan in Thorung Pedi, de voet van de pas op ruim 4400 meter. 's Morgensvroeg begin je aan de klim van 1000 meter waar je zo'n 4 uur over doet. Ik moet zeggen dat het me meer moeite kostte dan zo'n 2,5 jaar geleden, misschien omdat het niet meer nieuw was. Of is m'n conditie achteruit gegaan?
In ieder geval, ik heb mezelf voortdurend moed in moeten praten(Je kan het, je kan het! Zet 'm op, laat je niet kennen.)
En, eenmaal boven, ademloos, moe en met bonzende slapen voelde ik me toch wel weer erg voldaan.
Daarna komt misschien wel het zwaarste van de hele tocht! Een bijna dramatische afdaling van 1600 meter waar je zo'n 4 of 5 uur over doet. Heerlijk voor je ademhaling, vreselijk voor je bovenbenen en knieen! Glijdend en struikelend over rotsen, grint en sneeuw. Mijn benen voelden aan als kauwgum, 3 keer uitgegleden! "s Avonds was ik zo moe dat ik nauwelijks stil kon blijven liggen in bed.
Een enkeling doet deze tocht in de omgekeerde richting: eerst 1600 meter stijgen en daarna 1000 meter dalen. Een bijna onmogelijke opgave, het moet in een dag want er zijn geen overnachtingsmogelijkheden. En ook voor je gezondheid niet zo goed omdat het hoogteverschil erg groot is. Mijn gids, toch een jonge gezonde knul, zei dat hij het nooit zou doen omdat er teveel risico aan zit. Overigens een leuke gids gehad, vrolijke jongen waar ik veel plezier mee heb gehad.
Daarna langzaamaan weer terug in de bewoonde wereld. In Tucuche kwam ik bij toeval uit in een hotel wat door een Nederlander, Patrick Maas gerund wordt. Hij is getrouwd met een Nepalese en woont er al zo'n jaar of acht. Ik wist van het bestaan, maar wist niet meer waar. Maar ik zag het al met grote letters staan: DE Dutch filtercoffee!
Een verademing om daar te logeren, lekkere koffie, heerlijk eten en heel schoon. Een hete douche en een ruime douche. Ook fijn, genoeg ruimte om je kleren en handdoek op te hangen zodat je niet allerlei kunsten uit moet halen om de boel droog te houden.
En....een wc waar je op kan gaan zitten! Niet zo'n gat waar je boven moet hurken. Dan heb ik al zo'n spierpijn en dan moet ik ook nog zo'n eind door mijn knieen! Ik kan er maar niet aan wennen!
En nu....heerlijk relaxen in Pokhara. Lekker eten, uitslapen, beetje fietsen.
Zo'n drie keer per dag drink ik driekwart liter vruchtensap, vers geperst, allerlei soorten. Dat heb ik wel gemist hoor, vers fruit. Zo hoog in de bergen is het eten, hoewel lekker, behoorlijk sober.
Zondag ga ik een paraglide tandemvluchtje maken. Ik had eigenlijk gehoopt dat ik een korte cursus zou kunnen doen maar daar is het niet het goede seizoen voor. Maar goed, zo'n tandemvlucht is ook erg leuk en relaxed.
Maandag naar Kathmandu en woensdag vlieg ik terug. Daar verheug ik me op. Het is mooi geweest! Ik wil wel weer naar huis! Aan het idee dat ik over anderhalve week weer aan het werk ben moet ik nog wennen, maar het staat me ook niet echt tegen. Hee collega's, is mijn stoel nog vrij??
Ik ga proberen om wat foto's hier op te zetten maar internet is hier zo traag als dikke stroop, dus ik denk dat dat pas later komt.
Yvonne
Ik heb weer eindeloos genoten van het prachtige landschap.
Ik ben gisteren aangekomen in Pokhara waar het heerlijk relaxen en bijkomen is na bijna 3 weken gewandeld te hebben.
Het was weer hard werken af en toe. Het hoogtepunt is de Thorung-La, een pas van 5416 meter. hoog. Na ruim een week kom je aan in Thorung Pedi, de voet van de pas op ruim 4400 meter. 's Morgensvroeg begin je aan de klim van 1000 meter waar je zo'n 4 uur over doet. Ik moet zeggen dat het me meer moeite kostte dan zo'n 2,5 jaar geleden, misschien omdat het niet meer nieuw was. Of is m'n conditie achteruit gegaan?
In ieder geval, ik heb mezelf voortdurend moed in moeten praten(Je kan het, je kan het! Zet 'm op, laat je niet kennen.)
En, eenmaal boven, ademloos, moe en met bonzende slapen voelde ik me toch wel weer erg voldaan.
Daarna komt misschien wel het zwaarste van de hele tocht! Een bijna dramatische afdaling van 1600 meter waar je zo'n 4 of 5 uur over doet. Heerlijk voor je ademhaling, vreselijk voor je bovenbenen en knieen! Glijdend en struikelend over rotsen, grint en sneeuw. Mijn benen voelden aan als kauwgum, 3 keer uitgegleden! "s Avonds was ik zo moe dat ik nauwelijks stil kon blijven liggen in bed.
Een enkeling doet deze tocht in de omgekeerde richting: eerst 1600 meter stijgen en daarna 1000 meter dalen. Een bijna onmogelijke opgave, het moet in een dag want er zijn geen overnachtingsmogelijkheden. En ook voor je gezondheid niet zo goed omdat het hoogteverschil erg groot is. Mijn gids, toch een jonge gezonde knul, zei dat hij het nooit zou doen omdat er teveel risico aan zit. Overigens een leuke gids gehad, vrolijke jongen waar ik veel plezier mee heb gehad.
Daarna langzaamaan weer terug in de bewoonde wereld. In Tucuche kwam ik bij toeval uit in een hotel wat door een Nederlander, Patrick Maas gerund wordt. Hij is getrouwd met een Nepalese en woont er al zo'n jaar of acht. Ik wist van het bestaan, maar wist niet meer waar. Maar ik zag het al met grote letters staan: DE Dutch filtercoffee!
Een verademing om daar te logeren, lekkere koffie, heerlijk eten en heel schoon. Een hete douche en een ruime douche. Ook fijn, genoeg ruimte om je kleren en handdoek op te hangen zodat je niet allerlei kunsten uit moet halen om de boel droog te houden.
En....een wc waar je op kan gaan zitten! Niet zo'n gat waar je boven moet hurken. Dan heb ik al zo'n spierpijn en dan moet ik ook nog zo'n eind door mijn knieen! Ik kan er maar niet aan wennen!
En nu....heerlijk relaxen in Pokhara. Lekker eten, uitslapen, beetje fietsen.
Zo'n drie keer per dag drink ik driekwart liter vruchtensap, vers geperst, allerlei soorten. Dat heb ik wel gemist hoor, vers fruit. Zo hoog in de bergen is het eten, hoewel lekker, behoorlijk sober.
Zondag ga ik een paraglide tandemvluchtje maken. Ik had eigenlijk gehoopt dat ik een korte cursus zou kunnen doen maar daar is het niet het goede seizoen voor. Maar goed, zo'n tandemvlucht is ook erg leuk en relaxed.
Maandag naar Kathmandu en woensdag vlieg ik terug. Daar verheug ik me op. Het is mooi geweest! Ik wil wel weer naar huis! Aan het idee dat ik over anderhalve week weer aan het werk ben moet ik nog wennen, maar het staat me ook niet echt tegen. Hee collega's, is mijn stoel nog vrij??
Ik ga proberen om wat foto's hier op te zetten maar internet is hier zo traag als dikke stroop, dus ik denk dat dat pas later komt.
Yvonne
-
27 April 2007 - 09:50
Steef:
Ha die Yvonne, ik vroeg me vanmorgen af hoe het met je ging en wanneer je eigenlijk terug zou komen. Nu ben ik weer helemaal op de hoogte. Heel leuk je verhaal en gave foto's. Nu prachtig weer hier. Hopelijk woe/do ook nog. Kun je wat geleidelijker "afkicken". Groetjes Steef. -
27 April 2007 - 16:07
Jolanda:
Yvonne, wat heb je weer een fantastische ervaring gehad. Om jaloers op te worden, hoewel ik niet denk dat ik het zou redden, zo'n barre tocht. Petje af! Ik zou zeggen: geniet van je welverdiende rust. Als het goed is kom je straks terug in een warm, zonovergoten Nederland. Ik heb de weersverwachting voor de langere termijn nog niet gezien, maar de afgelopen week of anderhalf was het warm en zonnig. Tot gauw :-) -
27 April 2007 - 18:09
Joyce:
Hey Yvonneke,goed gedaan. Ik ben trots op je!!! Leuk dat je er binnenkort weer bent enne....je stoel is meer dan vrij hoor,you're welcome!
Geniet van je laatste dagen en tot snel.
Liefs Joyce -
27 April 2007 - 18:38
Anneke En Henk:
Dit heb je hem maar weer wel even mooi geflikt, de manier waarop je erover schrijft geeft ons het gevoel die zware tocht met meegelopen te hebben. Fijn dat het allemaal zo goed verloopt, en wat vliegt de tijd het einde van de trip is alweer in zicht, en dan is er na 48 weken vast weer een vakantie tijd.
Wij wensen je nog een aantal fijne en plezierige dagen toe, voor straks a good flight and happy landings, liefs Anneke en Henk -
27 April 2007 - 18:56
Annelies:
he Yvonne,
wat een dappere en knappe prestatie heb je weer geleverd.Geniet nog van je laatste dagen en tot gauw.
Annelies -
27 April 2007 - 20:42
Loes:
He Yvonne
Ik vind het echt heel dapper en krachtig wat je daar weer eens ff hebt gepresteerd. Ik zou het in ieder geval niet na kunnen doen.Maar ik kan me wel helemaal voorstellen dat het kicken is als je daar boven bent aangekomen. Lijkt me echt waanzinnig te gek. En om dan ineens weer een Hollands bakkie te doen zo ver weg van huis lijkt me ook wel speciaal. Het thuis gevoel: ik kan me voorstellen dat je ook wel weer naar huis wilt.Het is nu ook nog een beetje anders, omdat er geliefde op je zit te wachten toch?
Lieve Yvonne nog veel plezier met het paragliden en een hele goede reis terug
Tot snel!!
Liefs Loes
-
27 April 2007 - 21:50
Rian:
Hoi Yvonne,
Geweldig dat je de tocht volbracht hebt!! Flink doorgezet en toch ook genoten van het afzien. Rust lekker uit de dagen die je nog hebt. Trouwens die Patrick Maas heeft ook een boek geschreven over zijn ervaringen daar. Het heet "Broodjes voor de Boeddha van de Dutch Bakery" ik weet niet of je het bij hem tegen bent gekomen? Hier in de bieb heb ik er eens naar gezocht, maar die hadden het niet in hun collectie. Ik heb ooit een krantenartikel over hem gelezen.
Nu kanjer ik ben benieuwd naar de foto's die jij hebt gemaakt.
Hartelijke groeten Rian
-
27 April 2007 - 22:19
Jack:
He buurvrouw. Het word tijd dat die plantenbakke eens gevuld worden hier in de straat! HaHa. Je hebt het er weer bijna opzitten en ik heet je welkom in het zand noord. Hier is het ondertussen volop zomer.Jij hebt alweer heel veel ondernomen en hoor graag je verhaal een keer. Wens je alle goeds in de laatste dagen daro en zie je zeker hier weer rondstruinen in de wijk. Groetjes Jack -
28 April 2007 - 07:27
Nellie:
Wat kun jij afzien!! Super dat je zo'n zware tocht kunt volbrengen. Ik doe het je niet na. Zijn je spieren al weer wat bekomen?
Geniet van de laatste dagen vakantie. Jammer dat je Beatrix in Den Bosch nu niet kunt ontmoeten, maar ik zal haar van jou de groeten doen.
Alvast welkom terug in het warme NL.
Veel groeten, Nellie. -
28 April 2007 - 13:19
Hennies:
Hoi,
de vlaggen hangen al uit voor je;het hele centrum vol. Maar dat mag ook wel; want je hebt het maar weer mooi gedaan en ook nog genoten. Wij genieten hier ook(boeren wat minder want die willen water)het is prachtig weer; blauwe luchten en dat blijft ook als jij er weer bent.
goede terugreis.
liefs hennies -
28 April 2007 - 21:11
Rieki:
Wat gaat het toch snel. Yvonne, een heel groede reis terug, met groet, Rieki -
29 April 2007 - 14:38
Susan:
he yvonneke,
Wat een prestatie, ben stiekum wel een beetje trots op je! Geniet er maar lekker van want voor je het weet ben je hier weer aan het stoeien met de boeven!
liefs susan -
29 April 2007 - 19:46
Ben:
Tot grote hoogte, boven alles uit, tussen gletsjerijs en sneeuw, ver voorbij de boomgrens, ben je gestegen. om nu eindelijk (zucht en smacht, pfff) af te dalen naar de bewoonde wereld. Slotakkoord heeft geklonken, hoop je heelhuids met open armen op Schiphol te begroeten!!!!!
(Dat ik trots op je ben, dat weet je, liefs en kus ) -
29 April 2007 - 20:44
Nelleke Maas:
Zo Yvonne, je hebt het toch weer gefikst. Knap hoor. Wel even wat anders dan de bloesemtocht. Dit jaar hebben ze overigens fantastisch mooi wandelweer gehad.Nu lekker nagenieten van je prestatie. Goede thuisreis en hopelijk tot gauw. Hartelijke groet Nelleke -
30 April 2007 - 10:05
Sjan:
Dag Yvonne,
Zo, je bent echt naar grote hoogte gestegen en dat helemaal op eigen kracht! geweldig Yvonne. Geniet nog maar lekker na en goede terugreis met een bijzonder ontvangst op Schiphol!!
met groet,
Sjan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
