Go with the flow
Door: Yvonne
Blijf op de hoogte en volg yvonne
29 Oktober 2016 | China, Kunming
Toen ik de volgende ochtend wakker werd had ik het gevoel dat ik een bejaarde zeehond had ingeslikt die zich nu een weg naar buiten probeerde te blaffen. Auw....pijnlijk. Dat wordt niet fietsen. Eerst maar eens met mijn "wat en hoe" boekje naar de apotheek. Ik kwam terug met een drankje en een doosje pillen. Alles gebaseerd op Chinese kruiden. Antibiotica kan altijd nog, maar daar ben ik niet zo van. In de loop van de dag voelde ik me weer opknappen en waagde ik tussen het lambakken door op de hotelkamer, af en toe een wandelingetje. Veel keus is er niet in Qiaotou , linksom, rechtsom, ze kennen me hier inmiddels wel.
De dag erna weer op de fiets voor een traject van zo'n 80 km. Het werden er natuurlijk weer meer. De route bracht me naar de linkeroever van de Yangtze, beetje een hobbelweg langs kleine dorpjes. Leuk....maar het had wel wat geregend de laatste tijd dus kwam ik bijna vast te zitten in de bruine modder. Help, ik voelde me al helemaal wegzakken, schoenen al helemaal doorweekt, fiets tot aan de velgen in de smurrie. Met veel pijn en moeite mezelf en de fiets weer op het droge geholpen en maar besloten om dezelfde weg terug te fietsen en toch maar aan de rechterkant te blijven. Dat is de C204, goed asfalt maar ook druk. Dat waren dus al zo'n 12 km extra. Wat later op de dag kwam ik bij een tolweg uit. "Niet voor fietsers", dat begreep ik! Eer het me duidelijk was waar ik dan naar toe moest was ik weer een half uur verder. Ik moest een stukje terug en dan een slechtere, maar wel leukere weg nemen die voortdurend parallel liep met de autoweg. Die autoweg leek me nog erg nieuw, een soort fly-over die ik voortdurend naast me zag.
Weer een heel stuk verder zag ik een lange rij auto's staan. Wat bleek, ze waren de weg aan het opbreken. Da's fijn! Zo midden op de dag. Het was al half 5 en eigenlijk had ik al lang binnen willen zijn. Terwijl ik me op stond te vreten van ongeduld merkte ik niks van irritatie bij de andere wachtenden. Ach ja, dat is waarschijnlijk de beste manier om er mee om te gaan. Go with the flow! Toen ze het gat begonnen te dichten stond ik al in de aanslag met mijn fiets. Ik zag langzaam een paadje ontstaan, net breed genoeg voor de fiets. De graafmachine stond niet meer zo prominent in de weg, even getest of het zand wel voldoende stevigheid had...en ja hoor, mijn fiets door het zand gesleurd en ik voelde weer een soort van asfalt onder mijn voeten en kon weer fietsen.
Net voor het donker was ik in de stad waar ik zijn moest, Jianchuan, wat ik ook nog eens voortdurend verkeerd uitsprak zodat mensen echt niet snapten waar ik naar op weg was. Voor Chinese begrippen vond ik dit best een aangename stad. Brede straten en veel groen. Hier ook maar weer een rustdagje genomen, ik was er weer aan toe.
Op naar Shaxi, een mooie oude Chinese stad. Ik vond een prachtig hotel, niet eens zo duur, een echt Chinees gebouw met een mooie binnenplaats met heel veel houtsnijwerk. En, het was de wekelijkse markt! Daar hou ik nou van. Ik had niet eens zo ver gefietst dus ik bewaarde het douchen voor wat later op de dag. Snel omkleden en hup, de markt op. Veel "Chinese meuk" en van alles waarvan ik echt geen idee heb waar het voor zou moeten dienen. Veel plantaardige producten, gember en knoflook was een van de weinige dingen die ik herkende. Ik vermoed dat er veel plantaardige medicijnen verkocht worden. Ik heb wel geprobeerd om er achter te komen maar de communicatie blijft moeizaam.
Vanuit Shaxi werd de route steeds mooier. Het zou weer een route van 110 km worden, maar die heb ik maar in tweeën gehakt waardoor ik er meer van kon genieten. Ik fietste voortdurend langs de rivier de Yangbi, een weg met klimmen en dalen, zo tussen de 2300 en de 1500 meter.
Kijk, dacht ik toen ik daar zo fietste, zo had ik me China nou voorgesteld. Mooie uitzichten, rijstterrassen, typische Chinese huizen en regelmatig uitzichten op besneeuwde bergen.
Het was er heerlijk fietsen en het klimmen viel me reuze mee. Ik ga niet zo snel maar ik kom er wel.
Nog een paar dagen in Dali doorgebracht, een mooie stad. Wel toeristisch maar vooral veel Chinezen. Ik heb het idee dat de Chinezen best veel reizen in hun eigen land en ook voor langere tijd. Ik ben er al een paar tegen gekomen die toch al een tijdje onderweg zijn. Met name jonge mensen.
Nu zit ik in Xiaguan vanwaar ik morgenvroeg de bus pak naar Kunming.
Grote drukke stad, een belevenis om hier te fietsen. Maar dat vind ik in iedere Chinese stad tot nu toe. Aan alle kanten verkeer, druk, onoverzichtelijk.
Ik bedoel, het gaat allemaal wel, ook hier geldt weer: "go with the flow" maar het is niet te vergelijken met een fietstochtje van Den Bosch naar Vught.
Ik heb een goed en goedkoop hotel gevonden dankzij een bijdehand meisje van een jaar of 12,13. Ze zat bij haar moeder achter op de scooter en sprak mij aan in haar beste Engels. Ze deed zo goed haar best! Dapper hoor en dat terwijl ze ook nog een beetje stotterde. "Follow me", raadde ze mij aan. Dus ik achter de scooter aan. De meeste Chinezen zijn vaak ook een beetje verlegen als ze al Engels proberen te spreken en beginnen er dan maar helemaal niet aan. Zij deed dat dus wel en ik vond haar zo vertederend. Ik heb ze uitgebreid bedankt voor haar hulp en moeder gecomplimenteerd met haar slimme dochter. Hoop dat haar dochter dit vertaald heeft voor haar!
Dus, morgen in de bus en overmorgen begint het tweede deel van mijn reis. Nog een stukje China en over een dag of 14 zal ik waarschijnlijk in Vietnam zijn.
Yvonne
De dag erna weer op de fiets voor een traject van zo'n 80 km. Het werden er natuurlijk weer meer. De route bracht me naar de linkeroever van de Yangtze, beetje een hobbelweg langs kleine dorpjes. Leuk....maar het had wel wat geregend de laatste tijd dus kwam ik bijna vast te zitten in de bruine modder. Help, ik voelde me al helemaal wegzakken, schoenen al helemaal doorweekt, fiets tot aan de velgen in de smurrie. Met veel pijn en moeite mezelf en de fiets weer op het droge geholpen en maar besloten om dezelfde weg terug te fietsen en toch maar aan de rechterkant te blijven. Dat is de C204, goed asfalt maar ook druk. Dat waren dus al zo'n 12 km extra. Wat later op de dag kwam ik bij een tolweg uit. "Niet voor fietsers", dat begreep ik! Eer het me duidelijk was waar ik dan naar toe moest was ik weer een half uur verder. Ik moest een stukje terug en dan een slechtere, maar wel leukere weg nemen die voortdurend parallel liep met de autoweg. Die autoweg leek me nog erg nieuw, een soort fly-over die ik voortdurend naast me zag.
Weer een heel stuk verder zag ik een lange rij auto's staan. Wat bleek, ze waren de weg aan het opbreken. Da's fijn! Zo midden op de dag. Het was al half 5 en eigenlijk had ik al lang binnen willen zijn. Terwijl ik me op stond te vreten van ongeduld merkte ik niks van irritatie bij de andere wachtenden. Ach ja, dat is waarschijnlijk de beste manier om er mee om te gaan. Go with the flow! Toen ze het gat begonnen te dichten stond ik al in de aanslag met mijn fiets. Ik zag langzaam een paadje ontstaan, net breed genoeg voor de fiets. De graafmachine stond niet meer zo prominent in de weg, even getest of het zand wel voldoende stevigheid had...en ja hoor, mijn fiets door het zand gesleurd en ik voelde weer een soort van asfalt onder mijn voeten en kon weer fietsen.
Net voor het donker was ik in de stad waar ik zijn moest, Jianchuan, wat ik ook nog eens voortdurend verkeerd uitsprak zodat mensen echt niet snapten waar ik naar op weg was. Voor Chinese begrippen vond ik dit best een aangename stad. Brede straten en veel groen. Hier ook maar weer een rustdagje genomen, ik was er weer aan toe.
Op naar Shaxi, een mooie oude Chinese stad. Ik vond een prachtig hotel, niet eens zo duur, een echt Chinees gebouw met een mooie binnenplaats met heel veel houtsnijwerk. En, het was de wekelijkse markt! Daar hou ik nou van. Ik had niet eens zo ver gefietst dus ik bewaarde het douchen voor wat later op de dag. Snel omkleden en hup, de markt op. Veel "Chinese meuk" en van alles waarvan ik echt geen idee heb waar het voor zou moeten dienen. Veel plantaardige producten, gember en knoflook was een van de weinige dingen die ik herkende. Ik vermoed dat er veel plantaardige medicijnen verkocht worden. Ik heb wel geprobeerd om er achter te komen maar de communicatie blijft moeizaam.
Vanuit Shaxi werd de route steeds mooier. Het zou weer een route van 110 km worden, maar die heb ik maar in tweeën gehakt waardoor ik er meer van kon genieten. Ik fietste voortdurend langs de rivier de Yangbi, een weg met klimmen en dalen, zo tussen de 2300 en de 1500 meter.
Kijk, dacht ik toen ik daar zo fietste, zo had ik me China nou voorgesteld. Mooie uitzichten, rijstterrassen, typische Chinese huizen en regelmatig uitzichten op besneeuwde bergen.
Het was er heerlijk fietsen en het klimmen viel me reuze mee. Ik ga niet zo snel maar ik kom er wel.
Nog een paar dagen in Dali doorgebracht, een mooie stad. Wel toeristisch maar vooral veel Chinezen. Ik heb het idee dat de Chinezen best veel reizen in hun eigen land en ook voor langere tijd. Ik ben er al een paar tegen gekomen die toch al een tijdje onderweg zijn. Met name jonge mensen.
Nu zit ik in Xiaguan vanwaar ik morgenvroeg de bus pak naar Kunming.
Grote drukke stad, een belevenis om hier te fietsen. Maar dat vind ik in iedere Chinese stad tot nu toe. Aan alle kanten verkeer, druk, onoverzichtelijk.
Ik bedoel, het gaat allemaal wel, ook hier geldt weer: "go with the flow" maar het is niet te vergelijken met een fietstochtje van Den Bosch naar Vught.
Ik heb een goed en goedkoop hotel gevonden dankzij een bijdehand meisje van een jaar of 12,13. Ze zat bij haar moeder achter op de scooter en sprak mij aan in haar beste Engels. Ze deed zo goed haar best! Dapper hoor en dat terwijl ze ook nog een beetje stotterde. "Follow me", raadde ze mij aan. Dus ik achter de scooter aan. De meeste Chinezen zijn vaak ook een beetje verlegen als ze al Engels proberen te spreken en beginnen er dan maar helemaal niet aan. Zij deed dat dus wel en ik vond haar zo vertederend. Ik heb ze uitgebreid bedankt voor haar hulp en moeder gecomplimenteerd met haar slimme dochter. Hoop dat haar dochter dit vertaald heeft voor haar!
Dus, morgen in de bus en overmorgen begint het tweede deel van mijn reis. Nog een stukje China en over een dag of 14 zal ik waarschijnlijk in Vietnam zijn.
Yvonne
-
29 Oktober 2016 - 14:17
Jos K.:
Leuk verslag Yvonne. Ik ben ook net weer onder de pannen.
Slaap lekker
Jos -
29 Oktober 2016 - 14:46
Akke Van Dongen:
Weer een heel boeiend verslag Yvonne. Wat ben je toch een dappere vrouw. Kunnen niet wachten om je mondeling verslag te horen en de mooie foto's te zien. Blijven nu genieten van je prachtige verhalen. Veel fietsplezier. Met mooie beelden. En weinig tegenslagen. Geniet en heel veel groeten van monika en mij. Dikke kus -
29 Oktober 2016 - 14:49
Anneke En Henk:
Hallo Yvonne,
Wat een mooi verslag "Go with the Flow", gelukkig op tijd ingezien niet te veel baggeren, daar hebben we hier bedrijven voor die dat doen. Fijn dat je snel van je zeehond af bent gekomen.
Staan de rijstvelden er goed bij, want ze zijn met velen, en ze moeten ook eten.
Zagen we goed dat je Hans Anders aan het beconcurreren bent.
Mooie foto's trouwens ook, op naar half november, en dan weer terug in Vietnam.
Vele mooie en gezonde kilometers toegewenst, liefs en groet vanuit IJsselstein Anneke en Henk -
29 Oktober 2016 - 15:41
Wolter D.:
Hoi Yvonne,
Je verslag leest weer als een goede roman. Alle goeds voor je verdere reis,
Wolter -
29 Oktober 2016 - 16:29
Hans En Ed:
Ha Yvonne,
Jij op weg naar Hanoi, denken we zo maar. Wij zijn naar een hoog gelegen berggebieden geweest met indrukwekkende rijstvelden. Volgens ons staat het in het boekje van AWOL en ga dat doen. Wij zijn er met de bus naar toe gegaan, daar 2 nachten verblijven. Eerste dag kom je via een flinke bergweg boven, de tweede dag heeft een mevrouw ons naar een dorp gebracht - zo ongelooflijk mooi en indrukwekkend. Dorp is beetje museumachtig, wel zeer de moeite van het gaan waard en ga als je de kans krijgt daar met de mensen eten. Nooit zulke heerlijke rijst gehad en aanvaard de kom water voor één keer en proef voorzichtig -
29 Oktober 2016 - 16:56
Henny:
Ha Yvonne, dank voor je spannende verslag en ik ben blij dat je van dat ziek-zijn verlost bent. -
29 Oktober 2016 - 17:15
Liesbeth:
Hallo moedige stoere nasibal,
Wat ben je toch weer een mooie stoere reis aan het maken.Zou willen dat ik zó veel lef en power had om dit alles aan te durven. Van uit mijn luie stoel( met de pantoffels aan) waan ik mij bij het lezen van jouw verslagen ook een beetje een wereldreiziger ,dank hiervoor. Om het plaatje compleet te maken ga ik vanavond ook maar weer eens Chinees halen. Kijk nu al uit naar je volgende verslag.
Dikke kus vanuit het Brabantse land. Liesbeth -
29 Oktober 2016 - 19:15
Mariette:
Hoi Yvonne
ik vind je heel dapper hoor dat je deze reis in je eentje maakt. En dan ook nog die taal die fatsoenlijke communicatie praktisch onmogelijk maakt. Petje af! Blijf genieten van alles wat je ziet. Maar dat zal wel lukken als ik jouw verslagen lees. Veel plezier en succes!
Groetjes, Mariette -
29 Oktober 2016 - 21:26
Erica En Rini:
Dag Yvonne, Ik heb je mail gehad. dank je. Het lijkt dat jij je nu weer wat beter voelt, meer op je gemak in China. De foto's van China zijn mooi.
Succes en een mooie reis verder.
Groet Erica en Rini -
30 Oktober 2016 - 08:51
Marij En Karin:
Ha Yvonne, wat een verhalen en prachtig door je vertelt. Je bootcampt 7 dagen per week. Knap! -
30 Oktober 2016 - 10:16
Roxane :
Klinkt als een super reis Yvonne! Geniet ervan -
30 Oktober 2016 - 10:39
Loes:
Wat geniet je lekker van je tocht, behalve van die keelpijn uiteraard, Yvonne.
Den Bosch - Vught; ook leuk maar niet zo kleurrijk als van Dali naar 'iets'.
Groetjes, Loes -
30 Oktober 2016 - 10:49
Leon Van Den Akker:
topwijf!! -
30 Oktober 2016 - 11:09
Jack:
Hoi Yvonne
Ik ben weer op de hoogte. Mooie foto,s vooral die met de zwaaiend vrouwen in het rood.
Greetz,Jack the man X -
30 Oktober 2016 - 11:33
Toos F. :
Ha Yvonne,
Wat een mooi reis verslag, ik geniet ervan. Zeker nu andere ogen China bekijken. Heel divers!! Heel bijzonder he, de rust (berusting) die de chinezen laten zien. Uiteraard Go with the flow. Nog veel reisplezier, ik blijf je volgen.
Groetjes Toos -
30 Oktober 2016 - 12:02
Marietje:
Mooi verslag fijn dat je gezondheid weer goed gaat geniet nog van China en op naar Vietnam.
Goede reis. -
30 Oktober 2016 - 13:22
Maria Geurts:
Bedankt voor weer het boeiende verslag, wacht weer af op de volgende.
Leuk om je te volgen. Geniet ervan en blijf gezond -
30 Oktober 2016 - 20:23
Stefanja:
Kanjer !! Knoeperd !! Knoeris !!
(( Dit alles in de betekenis van: " GEWELDIG " !!))
GEWELDIGE prestaties Yvonne !!
Leuk, - om te lezen én foto's te kijken !!
Wij zouden er niet aan moeten dénken om zelf zo'n reis te maken, - maar fantastisch om
jou zo te kunnen volgen !
Héél veel plezier én succes én mooie reiservaringen gewenst !!
Anja & Stef -
31 Oktober 2016 - 13:19
Jolanda:
Kanjer!
Wat een boeiend verhaal weer. Je maakt zo heel wat mee. En ja gaat er allemaal op z'n echt 'Yvonnes' kalm, bijna stoïcijns mee om. Petje af hoor. Wel een geluk dat je ziekzijn maar van korte duur was. Veel plezier en vooral ook veel geluk verder! -
31 Oktober 2016 - 21:07
Marjan:
Ha Yvonne, leuk verslag! Je maakt wat mee! Wij hadden afgelopen weekend de huttentrektocht, we hadden heerlijk weer, hele dag zon.
Binnenkort gaan we verhuizen, ik schrijf me zo uit met oude mailadres en schrijf me weer in met nieuwe adres want wil je verslagen wel blijven ontvangen.
-
01 November 2016 - 12:04
Rian:
Hoi Yvonne, wat een ervaringen, en wat een doorzettingsvermogen. Toppie! Mooie foto's van het leven uit china. Nog veel fijne fietskilometers toegewenst! -
01 November 2016 - 13:10
Corriesybesma:
HA Yvonne,ik geniet van je reisverslag,met de prachtige en diverse foto's.Wat een boeiend land en dat allemaal door jou gefietst.Heel knap en erg chaos au.Weer opgeknapt?.Het ga je goed.Groetjes.Corrie S. -
01 November 2016 - 13:37
Josie :
Mooi verhaal weer Yvonne,
Het leest als een spannend avonturenboek,
-
01 November 2016 - 19:26
Marlies Reimering:
Weer genieten, jouw avontuur en foto's! -
02 November 2016 - 08:24
Bianca Je Buuf:
Moedige sterke vrouw. Prachtig Hoe jij jezelf steeds overwint.Ik geniet van je verhaal hier op het droge en vind een tochtje naar Vught voldoende om de kat van mijn dochter Lieve te verzorgen. Fantastische foto's en met jouw belevenissen een boek waard. Blijf gezond en graag tot je volgend avontuur! Veel liefs, Bianca. -
04 November 2016 - 16:04
Henk De Leeuw:
Weer een mooi verhaal Yvonne. Volgens mij heb je de draai al wel gevonden in China.Ook erg mooie foto's zeg.Elke dag een nieuw avontuur! En nog maar 14 dagen China dat gaat snel!Veel succes komende weken en hou je TAAI!Groetjes henk -
06 November 2016 - 10:13
Lidwien:
Yvoone, op mijn eigen smartphone was mijn reactie mislukt. Ik volg je en... ik blijf oefenen.
Groeten van Lidwien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
